FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi

13-43

Authors: Hidayet AYDAR

Bu çalışmada Güney Doğu Asya ülkelerinden biri olan Endonezya’da tefsir hareketi ve bu hareketin doğurduğu tefsirler üzerinde durulmuştur. Bölgede müslümanlaşmayla birlikte Kur’an eğitimi başlamışsa da Kur’an’ı tercüme ve tefsir etme hareketi daha sonraları olmuştur. Son dönemlere doğru tefsir hareketinin hızlandığı, çeşitlendiği, telif tefsirler yanında tercüme tefsirlerin de yapıldığı görülmüştür. Çalışmada bütün bunlar özlü bir şekilde anlatıldığı gibi bölgede neşredilmiş olan tefsirler ve müfessirleri hakkında kronolojik sıraya göre bilgiler de verilmiştir. This article focuses mainly on the tafsir movement emerged in Indonesia which is one of the East Asian countries and products of that movement. Although Quranic education began with the Islamization of the region, commentaries and translations of Quran in Bahasa appeared only afterwards. We, on the other hand observe an increase and variation in the tafsirs written in and translated into Bahasa in the recent times. The work treats all these subjects in a concise manner as it informs of the tafsirs published in the region and their writers (mufassirs) in a chronological order.

57-71

Authors: Ahmet Naim ÇİÇEKLER

In this study, it will be analyzed that the inner clause subject is assigned with genitive case in Old Turkic, which is the first period of Turkish language. In Modern Turkish, the assignment of inner clause subject is made by the head modifier, whereas it is made by the head determiner in Dagur and Modern Uigur. According to this classification made by Miyagawa (2008), it will be analyzed in this study whether Old Turkic is a C-licensing or a D-licensing language. Furthermore, the state of the inner clause subject being assigned with genitive case in Old Turkic will be compared with genitive case assignments in Modern Turkish, Old Anatolian Turkish, and Modern Uigur. Bu çalışmada Türkçenin ilk evresi olan Eski Türkçede iç cümlenin öznesinin genitif durum ile yetkilendirilmesi işlenecektir. Türkiye Türkçesinde iç cümle öznesinin genitif durumla yetkilendirilmesi tümleyici başı tarafından, Dagur ve Modern Uygurcada ise ana cümledeki belirleyici başı tarafından gerçekleşmektedir. Miyagawa (2008) tarafından yapılan bu sınıflandırmaya göre Eski Türkçenin bu sınıflandırılmaya göre Tüm-yetkilendiren bir dil mi yoksa Bel-yetkilendirilen bir dil mi olduğu bu çalışmada incelenecektir. Ayrıca Eski Türkçede iç cümle öznesinin genitif durum ile yetkilendirilmesi durumu Türkiye Türkçesi, Eski Anadolu Türkçesi ve Modern Uygurcadaki genitif durum yetkilendirilmesiyle karşılaştırılacaktır.

81-99

Authors: Feyzi ÇİMEN, Ali NİZAM

Sözlük-dizin, bir kelimenin bir eserde hangi anlamda, nerede ve ne sıklıkta geçtiğini öğrenmek için kullanılan önemli bir araçtır. Dolayısıyla akademik eserlerin pratik kullanımı için bu bölümler mühimdir. Bu sebeple bir eserin bilimsel neşri yapılırken araştırmacılara zaman ve emek tasarrufu sağlaması için metinde geçen bütün kelimeleri tutarlı ve kolay kullanımlı bir sistem dâhilinde ihtiva eden dizinlerin hazırlanması önem taşır. Araştırmacılar sözlük-dizin hazırlama düşüncesinde hemfikirken farklı yollarla bu ihtiyacı karışılama yoluna gitmişlerdir. Bu makalede söz konusu ihtiyacın teminine yönelik tarafımızdan geliştirilen dİZici adlı program tanıtılacak ve dİZici’nin özellikleri, kullanımı ve metin neşri çalışmalarına yapabileceği katkılar tartışılacaktır. dİZici, metnin içerisinde dizine eklenmek istenen kelimeleri Word içinde istenilen fontlarla dizin yapmaya olanak sağlayan yeni ve özgün bir programdır. Bu bilgisayar programı kapsamlı bir doktora tezi çalışması üzerinde denenmiş; programın dizin oluşturmayı kolaylaştırdığı, araştırmacılara zaman ve emek tasarrufu sağladığı ve transkripsiyon alfabesiyle uyumlu çalıştığı görülmüştür. A book index is an indispensable tool that addresses a specific word’s location and frequency in a book, technical report or manual. Therefore one of the most used and investigated parts of academic publishing is an index. It is important to prepare a good index to serve researcher for saving their time and endeavor when publishing a new paper or book. An index should contain all of the word inside the text and allow readers to access necessary information easily. However index preparation is a tedious and time-consuming task. This paper proposes a novel solution for preparing index to overcome these difficulties. This solution implemented a computer program is called dİZici. We will represent this program’s features and usages also try to show the contribution of this program to the index preparation process. dİZici’s main distinguishing features are indexing statements without adding extra format information to the indexed document and having opportunity to evaluate of each statement’s meaning separately. dİZici is validated and verified in the preparation process of a comprehensive doctoral thesis. As a result of that the new system has proved useful and effective in producing indexes for books and other documents which include complex transcription alphabets.

123-150

Authors: Güldane GÜNDÜZÖZ

Kültürel bakımdan incelendiğinde Türkler İslamiyet’ten önceki bazı hayat tarzlarını ve geleneksel manada birçok uygulamalarını, İslamî dönemde de büyük ölçüde korumuş görünmektedirler. Kültürel unsurlardan İslâmî kaidelere uygun olmayanların bir kısmı zamanla değişime uğrarken bir kısmı İslâmî kimlik kazanarak varlığını sürdürmüş, bir kısmı ise tamamen ortadan kaybolmuştur. Bu değişim, Türkler İslamiyet’i kabul ettikten sonra karşılaştıkları toplulukların ve oldukça geniş bir coğrafyada sahip oldukları farklı sosyoekonomik ve siyasi yapıların etkisiyle muhtelif Türk topluluklarında farklı düzeylerde gerçekleşmiştir. Böylece Anadolu Türk halk kültürü, yüzyıllar öncesinden başlayan yolculuğunda dünyanın üç kıtasında çeşitli bölgelerde farklı inançlara sahip halklarla karışarak günümüze ulaşmıştır. Gelenek, bir milletin duygu ve düşünce dünyasını ve hayata bakışını gösteren eşsiz bir kaynaktır. Benzer şekilde örf ve âdetler, bir halkın tarihini, bunun ötesinde insanlığın en eski tarihte oluşan görüşlerini ve fikir aşamalarını öğrenmede son derece önemli bir araçtır. Buna bağlı olarak doğum, evlilik ve ölüm insan hayatındaki başlıca dönemeçler olarak kabul görmüş geçiş törenleridir. Bu çerçevede Türk milletinin tanınmasında ve kültürel yapısının ortaya konulmasında folklor araştırmalarının önemli bir yeri vardır. Bu doğrultuda makalemizde diğer bazı geleneklerin yanında özellikle geçiş dönemleri olarak tanımlayabileceğimiz doğum, evlenme ve ölüm âdetleri Nevşehir merkez ilçe ve çevresi esas alınarak incelenmiştir. If it is explained in cultural continually point of view, it is seen that the Turks kept their life styles and traditions after they became Muslim. Some of these traditions and life-styles that were not appropriate with Islamic regulations changed in the course of time, some of them disappeared and some of them kept their existence by gaining Islamic identity. After the Turks became Muslim, they appeared in a very large geography and this very large geography had different social, economical and political structures. Because of this, the change happened in different levels in Turkish societies. Thus Anatolian Turkish folk culture have survived of mixing with people of different faiths in different parts of the world for ages. Customs are unique resources reflecting people’s view on life. Customs and traditions also provide an excellent means to learn about the thought process and evolving ideas throughout history. Birth, marriage and death are regarded as the most important traditional ceremonies in human life. Studies of folklore have an important role in introducing Turkish peoples. Therefore, we examined in our article folklore factors in addition to some other traditions especially birth, marriagement and death in Nevşehir and around.

175-187

Authors: Betül Sinan NİZAM

Yaşamı, düşüncesi, inançları, hoşgörüsü ve eserleri ile yüzyılları aşmış bir mutasavvıf- şair olan Mevlânâ’nın menkıbelerini anlatan eserler, 13. yüzyıldan itibaren kaleme alınmaya başlanmıştır. Bununla birlikte onu o yapan, eğitim ve olgunlaşma sürecinde yanında bulunan kişiler unutulmamış, onların menkıbeleri de bu eserlerde yerini almıştır. Bu durum, Mevlânâ ve Mevlevîliği anlamanın bu zatları da tanımakla mümkün olabileceği düşüncesinin sonucudur. Böylece bir yandan Mevlânâ’nın zaman içerisinde gelişen düşünce ve duygu ikliminin temel taşları ile tarikatın gelişimi gösterilirken diğer yandan bu kişilere olan vefa borcu ödenmeye çalışılmıştır. Seyyid Burhâneddîn Muhakkık-ı Tirmizî de Mevlânâ’nın babasından sonraki hocası olması açısından bu zatlar içinde ayrı bir yer edinmiştir. Bu makalede Tirmizî’nin, Menâkıbü’l-Ârifîn’in Kemâl Ahmed Dede tarafından yapılan tercümesi Tercüme-i Menâkıb-ı Mevlânâ’da ne şekilde yer aldığı üzerinde durulacaktır. Rumi is a mystic poet who has become eternal over centuries with his life, ideas, beliefs, tolerance and works. His legends have been subject of various works since 1300’s. Meanwhile the legends of the personalities who were an inseperable part of his being and accompanied him in the process of his training and perfection have also been recollected and mentioned in these works. This is the result of the idea that knowing Mevlana and Mevlavis is possible only with knowing these people. Thereby, not only the keystones of Mevlana’s ever-developing world of thoughts and emotions and the growth of his sufi order have been revelaed but also duty of loyalty has been paid to these figures. One of them is Seyyid Burhaneddin Muhakkık-ı Tirmizi who was Mevlana’s spiritual teacher after his father. This study examines how Tercüme-i Menakıb-ı Mevlana, that is Kemal Ahmed Dede’s translation of Menakıbü’l-Arifin, deals with Tirmizi.

211-221

Authors: Ercan ŞEN

Hayatı, şairliği, fikirleri ve mücadelesi bakımından ülkemizde hakkında en çok yazı, makale ve kitap kaleme alınan kişilerden biri hiç şüphesiz Mehmet Âkif Ersoy’dur. Nitekim bu durum matbuatta hem Âkif’in şahsı hem de düşünceleriyle ilgili pek çok araştırma yapılmasına vesile olmuş ve olmaya da devam etmektedir. O kadar ki hakkında yazılan yazıların çokluğu ve çeşitliliği bir süre sonra belirli açılardan söz konusu çalışmaların tasnifini zorunlu kılmış ve bu da bazı bibliyografik çalışmaların yapılmasını gerekli hale getirmiştir. Buradan hareketle biz de Âkif’in Kur’ân’ın anlaşılmasına dair görüşlerini ortaya koymaya çalışan kitap, tez, makale gibi çalışmaları bir araya getirmek suretiyle Âkif’e dair bibliyografik çalışmaların kapsamının genişlemesine katkı sunmaya gayret ettik. In our country Mehmet Âkif Ersoy is, no doubt, most writing, articles and books written about the person in terms of the life’s, personality’s, struggles and ideas. Therefore, about him and thoughts it has done a lot of research and continue to be made. So much so, the abundance and diversity of articles written about him, after a while of this works has required the classification of certain angles and this situation has made it necessary to make some bibliographic works. From this point we have tried to bring together the works about Mehmet Âkif’s views understanding the Qur’an as books, theses, articles. So we have endeavored to contribute to the expansion of the scope of bibliographic studies on the Mehmet Âkif.

233-241

Authors: Secaattin TURAL

Türkçeye yapısöküm, yapıbozum diye de çev rilen dekonstrüktivist kuramının öncüsü olan Derrida’nın “différance” kavramı üzerinden Mevlana örneğinde tasavvufi şiirin gerçeği anlatmada niçin başka bir lisan tekellüm etmeye çalıştığı ile ilgili bağlantı kurmaya çalıştığımız bu yazımız, Derrida’nın “dilin “gerçek”i ifade etmede, mutasavvıfların ise “hakikat”i yani mistik-metafizik gerçekliği ifade etmede yetersiz olduğu iddiasında olmaları üzerinedir. Burada dikkat edilmesi gereken nokta “hakikat” ve “gerçek” kavramları birbirinden hayli farklı anlamlarda kullanılsa da hiçbir metnin ya da sözün mutlak ve kesin bir anlamının, “dil” denilen göstergeler sistemi içinde ifade edilemeyeceğidir. Derrida bunu “différance” yani anlamın hep ertelenmesi ve askıya alınması olarak tanımlarken, Mevlana örneğinde sufi şairler ise “dil”in aczine vurgu yaparak hakikatin asla “dil”e getirilemeyeceğini ileri sürerek“sükût”u öne çıkarmışlardır. Bu anlamda “dil” üst başlığında söz ve yazının kaypak doğası kesin bir anlam içermekten uzaktır. Dolayısıyla ne dünyevi gerçekliği ne de mistik hakikati dile getirmede güvenilir bir araçtır. This article which we try to establish a connection with why mystical poetry tries to access to another language in explaining the truth, via the concept of “différance” of Derrida who is pioneer of deconstructivist theory that is translated in Turkish as “yapısöküm, yapıbozum” is about Derrida’s definition of inadequacy of language to express the reality and the allegation of Sufis that language’s insufficiency of expressing the “truth” in other words mystical-metaphysical reality. The point to be noted here is even though “reality” and “truth” concepts are used in quite different meanings from each other, the absolute and the precise meaning of any text or word can not be expressed in the sign system called “language”. Derrida defines that case as “différance” which is postponement of meaning, however the Sufi poets on Mevlana example, emphasize the inability of language and assert it’s impossibilities of utterance the truth and highlight the “silence” instead. In this sense, at the top headline of “language”, slippery nature of word and writing is far from including the certain sense. Therefore, it is not a realiable tool of expressing the secular reality or mystical truth.

279-310

Authors: Hüseyin YILMAZ

Türk edebiyatında sanatıyla çok yönlü ve nitelikli bir konuma sahip olan Sezai Karakoç, gençlik yıllarından itibaren eser verdiği edebi türlerin hemen hepsinde “Diriliş Medeniyeti” anlayışını sanatının kurucu unsuru yapmıştır. Onun ‘tevhidi gelenek’ içinde oluşturduğu diriliş düşüncesi, vahiy merkezli ve peygamber rehberlidir. Estetik değeri yüksek metinlerinde metafiziğe, ferdin ve toplumun hayat gayesi olarak vurgu yapar. Ondaki metafiziğin kaynağı vahiydir. Vahiy pınarının kurnaları ise peygamberlerdir. Bu yazının amacı, Sezai Karakoç’un şiirlerinde diriliş düşüncesi çerçevesinde önemli bir konuma sahip olan “yılan” ve “süt” imgelerini metinlerarası ilişkiler bağlamında okumak ve “Diriliş Medeniyeti”nin asli bir unsuru “peygamber izi”ni bu imgeler üzerinden yeniden değerlendirmektir. Sezai Karakoç having a versatile and skilled in the art of Turkish literature location, where almost all his works from the early years of literary genres “Resurrection Civilization” approach has made the constituent elements of art. It’s monotheistic tradition “resurrection idea” formed in is the revelation centered and guided prophet. Metaphysics of high aesthetic value text, the individual and society emphasizes the purpose of life. Ten is the source of metaphysical revelation. The fountain basins are the prophets of Revelation. The purpose of Sezai Karakoç poems used as a symbolic item, the “snake” and “milk” read in the context of intertextual relations the image and “Resurrection Civilization” an essential element of the “prophet trace” of it is re-evaluate over those symbols.

313-314

Authors: FSMVÜ

"I. Uluslararası Afrika-Türkiye İlişkileri: Gelecek Perspektifi Sempozyumu" bu yayının özetidir.

319-320

Authors: FSMVÜ

"Uluslararası Prof. Dr. Alâeddin Yavaşça Sempozyumu" bu yayının özetidir.

323-326

Authors: FSMVÜ

"Yabancılara Arapça Öğretim Metotlarının Geliştirilmesi Sempozyumu: Uluslararası Sempozyum" bu yayının özetidir.

29-51

Authors: Mahmut AKPINAR

II. Mahmud döneminin sonlarına doğru sürekli diplomasi anlayışı çerçevesinde Avrupa ile yeniden diplomatik ilişkiler kuran Osmanlı İmparatorluğu’nda görünür en önemli sorun, Müslüman teb´adan sefir düzeyinde istihdam edilecek yetişmiş personelin bulunmayışı idi. Ancak zaman içinde geçte olsa bu sorun aşıldı. Sefirlerin bir bölümü hariciye kalemlerinde yetişmeye başladı. Tanzimat’tan devletin yıkılışına değin yüz otuzu aşkın kişi Osmanlı İmparatorluğu’nu farklı düzeylerde diplomatik temsilci olarak temsil etti. Bunlardan biri de beş farklı başkentte görev yapan Mahmud Esad Paşa idi. Esad Paşa hariciye geleneğine uygun olarak temelden yetişmiş ilk sefir idi. Bu çalışmada esas olarak, Esad Paşa’nın aldığı eğitim, hangi kurumlarda mesleki eğitim alıp tecrübe kazandığı ve bir diplomat adayı haline geldiği, bilahere hariciye birikimini hangi diplomatik merkezlerde nasıl kullandığı üzerinde durulmaktadır. Towards the end of the era of Mahmud II within the framework of permanent diplomatic system establishing diplomatic relations with Europa again in the Ottoman Empire appears the most important issue that the lack of the personnels brought up from the Muslim subjects to be employed at the level of ambassador, respectively. However, though over time this problem has been exceeded. By the time some of diplomats was trained by the foreign offices. From Tanzimat to the fall of the state the Ottoman Empire was represented by more then one hundred and thirty diplomatic representatives at different levels. One of those who served in five different capital Mahmud Esad Pasha was. In accordance with the tradition of foreign affairs Esad Pasha was the first ambassador brought up from the ground up. In this study mainly, it is emphasized the education of Esad Pasha, which institutions he took vocational education and won the experience and becoming a candidate of diplomat, afterwards his experinece of the foreign affairs, in which diplomatic centers how he used it.

67-83

Authors: Sami ARSLAN

Modernleşme öncesi Osmanlı toplumunda bireylerin kendilerine dair anlatılarının bulunmadığı iddiası eski inandırıcılığını yitirmiş durumdadır. Carullah Efendi örneği, Osmanlı müelliflerinin derkenar notları vasıtasıyla otobiyografileri hakkında zengin bilgiler aktardıklarını göstermektedir. Dolayısıyla derkenar notlarının tarih yazımında kaynak olarak kullanılabileceğini söylemek mümkündür. The claim that there was no self-person narrative in pre-modern Ottoman society has lost its former credibility. The example of Carullah Efendi shows that ottoman scholars convey rich information about their autobiographies through the notes on the margins. Therefore, it is possible to suggest that these notes may be used as a source in the history writing.

109-147

Authors: Hidayet AYDAR

Bu makalede bir İlahiyat fakültemizde bir gurup öğrenciye uygulanmış olan ve onların mealler hakkındaki görüşlerini tespit eden bir anketin sonuçları değerlendirilmektedir. Anket Fakültenin 5. yarıyılında okutulan Kur’an Tercümesi Teknikleri dersi çerçevesinde yapılmıştır. Öğrencilere ne kadar meal okudukları, yaygın meallerden hangisini daha çok beğendikleri, ileride bir meal yapmayı düşünüp düşünmedikleri gibi sorular yöneltilmiş, sorunun cevabı mahiyetinde verilen şıklardan yaptıkları tercihlere göre ortaya çıkan sonuçlar üzerinde bir takım değerlendirilmeler yapılmıştır. Ayrıca 2580 aile üzerinde yapılan bir çalışmada hangi meallerin daha fazla yaygın olduğu hususu da tespit edilmiş ve buna dair yorumlar yapılmıştır. The results of a questionnaire which has been applied to a group of students from a faculty of Theleogy and of which detects these views on translations have been evaluated in this article. The questionnaire has been done with the limits of the Techniques of Qur’an Translation which is studied in the fifth semester of the Faculty. Students have been asked how many translations they read, which of then they like best and they have also been questioned whether they want to translate Qur’an or not in the future. In addition, there have been various kinds of assessments on the results that have been found out according to the articles of the answers to the questions. Therefore, it is detected which translations have been more widespread than the others and commented on them in a study done by two thousand five hundred and eighty families.

217-231

Authors: Hatice ÇUBUKÇU

Bâciyân-ı Rûm XIII. yüzyıl Anadolu’sunda göçmen Türkmen hanımların oluşturduğu bir gruptur. Bu isimle ilk olarak onlardan bahseden XV.yüzyıl Osmanlı tarihçisi Âşıkpaşazâde’dir. Ne var ki, diğer tarihî kaynaklarda doğrudan böyle bir teşkilattan sözedilmediği için Bâciyân-ı Rûm’un mahiyeti tam olarak aydınlatılamamıştır. Mevcut bilgilerden yola çıkarak; Bâciyân-ı Rûm’un, Hacı Bektâş-ı Velî’nin manevî desteğiyle sufi Türkmen hanımlarca kurulmuş, halka hizmeti esas almış bir teşkilat olduğunu söyleyebiliriz. Dolayısıyla bu sufi Türkmen hanımların Anadolu’nun İslâmlaşmasında ve Türkleşmesinde önemli katkıları olmuştur. Bâciyân-ı Rûm is an 13th century Anatolian mystic group made up of Turkoman immigrating women. Aşık Pahsa Zade is the first Otoman historian to mention this group with this name. However, the true nature of this organization ‘Bâciyân-ı Rûm’ has yet to be well understood, for other histroical sources do not directly mention such a mystic organization. Based on the present knowledge in hand, it can be sateted that the organization ‘Bâciyân-ı Rûm’ was established by suphist Turkoman women with the sipritual support of Hacı Bektaş Veli for the purpose of public service. It can, therefore, be said that these Turkoman female suphists helped, to a large extent, Anatolia to embrace become Muslims.

261-284

Authors: Serdar DEMİREL, Hikmatullah Babu SAHİB

One of the concepts Islam considers important for human prosperity is the concept of barakah (Divine blessing). It is the increase in quality and quantity of God’s blessing via unseen ways to human life. The word barakah also means to make the felicity constant and permanent, which also means abundance and the continuity of that. However, with modernity barakah has become an alienated concept in the life of modern man. This research explores and discusses the reasons behind the lack of divine blessing in human life in modern times and the profane worldview behind it by highlighting its importance and application through both Qur’ānic and Sunnah texts. İslâm’ın insan hayatının refahı ve huzuru için önemsediği önemli kavramlardan birisi de bereket kavramıdır. Bereket ise, Allah’ın insanın yaptıklarını keyfiyet ve kemiyet olarak görmediği yollardan artırmasıdır. Aynı zamanda sadetin devamlı ve kalıcı olmasını da ifade eder. Ancak moderniteyle beraber insanın yabancılaştığı bir kavramdır. Bu araştırma, profan modern hayatta bereketin azalmasının sebeplerini incelemekte ve İslâm’ın iki ana referans kaynağı olan Kur’an ve Sünnet’e göre bereketin anlamlarını, ehemmiyetini ele almakta, Hz. Peygamber’in hayatında bereket arayışını göstererek modern diskurda neye tekabül ettiğini incelemektedir.

333-359

Authors: İsmail KILLIOĞLU

Bu makalede, Aydınlanma kavram ve zihniyetinin ortaya çıkışı ve gelişiminin tarihi temelleri araştırılmaktadır. Onun bağlantıları ve diğer felsefi görüş ve sistemler bakımından tarihi süreci tartışılmaktadır. This article analyzes the historical foundations of the emergence and development of the term and mentality of enlightenment. Its relation and disagreement with other philosophical views and systems within the historical process have also been discussed.

381-407

Authors: Gülsün NAKIBOĞLU

Heterotopyalar modernite bağlamında ütopyaların hayata geçirilme girişimlerinin doğal bir sonucu olarak değişme ve gelişme eğilimi gösterirler. Heterotopya kavramsal olarak her zaman ütopya ile yakından ilişkilidir. Buket Uzuner’in Balık İzlerinin Sesi romanı daha önce yapılan çalışmalarda çoğunlukla romanın sonunda anlatılan ütopya adası açısından değerlendirilmiştir. Bu makalede roman bütünüyle incelenmekte, ütopyadan doğan ve ütopya doğuran bir heterotopyanın anlatımı olarak ele alınmaktadır. Heterotopias, at modernity context, show changing and developing tendecy as a natural result of being embodied attempts to utopias. Conceptually heterotopia is always related utopias intimately. At previously studies about Buket Uzuner’s Balık İzlerinin Sesi, novel is mostly regarded in terms of utopian island which is being uttered at the end of the novel. İn this study novel is discussing totally and it is reviewed as an utterance of a heterotopia which is created from an utopia and is procreated an utopia.

441-453

Authors: Abdülkadir ÖZCAN

Macaristan’ın önemli bir kısmı 1526 Mohaç Savaşı sonrasında Osmanlı idaresine girdi. Ülke başta Budin olmak üzere birkaç eyalete bölündü ve yaklaşık 150 yıl Osmanlı yönetiminde kaldı. 1683 Viyana bozgunu sonrasında Avusturyalılar ile yapılan ve yıllarca süren savaşlarda kahramanca savunuldu, fakat 1686’da bu devlet tarafından işgal edildi. Bu makalede Budin’in son valisi Abdurrahman Abdi Paşa’nın savunma sırasında yaptığı mücadeleleri, şehit oluşu ve Budin’in elden çıkışı ele alınmıştır. A significant part of Hungary entered the Ottoman rule after the battle of Mohaç in 1526. The country was divided into several provinces including the province of Budin and stayed under the Ottoman rule for about 150 years. Budin was defended heroically in the years of wars against Austrians after the defeat of Vienna in 1683 but it was occupied by that state in 1686. In this article, I discussed the last governor of Budin, Abdurrahman Abdi Pasha’s struggles during the defense of the eyalet, his death and the lost of the eyalet.

481-489

Authors: Kasım BOLAT

"Hüseyin Cemal, Yeni Harb: Başımıza Tekrar Gelenler: Edirne Harbi, Muhasarası, Esâret ve Esbâb-ı Felâket" bu yayının özetidir.

497-501

Authors: Merve KAYA

"Sibel A. Arkonaç, Psikolojide Bilginin Eleştirel Arkaplanı" bu yayının özetidir.

509-512

Authors: Mehmet SAMSAKÇI

"Tanpınar Literatürüne Bir Değerli Katkı: Şerif Eskin, Zaman ve Hafızanın Kıyısında: Tanpınar’ın Edebiyat, Estetik ve Düşünce Dünyasında Bergson Felsefesi" bu yayının özetidir.

515-517

Authors: Mine Topçubaşı ÇİLİNGİROĞLU

"Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi ve İslam Üniversitesi Yogyakarta (Universitas Islam Indonesia) Mimarlık Bölümleri İşbirliği" bu yayının özetidir.