Pamukkale University Journal of Engineering Sciences

346-353

Authors: Mehmet SALTAN1 , Alev AKILLI EL2

Öz Bu çalışmada, ülkemizde son yıllarda birçok alanda yaygın olarak kullanılan ve rezervine sık rastlanan gri-siyah renkli volkanik kökenli bazalt agregasının yol inşaatında temel ve alttemel malzemesi olarak kullanılabilirliği deneysel olarak araştırılmıştır. Yapılan çalışmada; Isparta, Ankara-Polatlı, Afyonkarahisar-Emirdağ bölgelerindeki taş ocaklarından bazalt ve sedimanter kökenli kalker agrega numuneleri temin edilmiştir. Üç farklı bölgeden temin edilen agrega numuneleri TS 3530 EN 933-1 (2012) standardına göre farklı tane boyutlarında sınıflandırılmıştır. Farklı tane boyutlarındaki agregalar, etüvde 24 saat kurutulmuş ve gradasyon eğrisine göre homojen olarak karıştırılmıştır. Laboratuvar ortamındaki agrega karışımları üzerinde; elek analizi, Na2SO4 ile dona karşı dayanıklılık, darbe ile parçalanma, agregalarda özgül ağırlık ve su emme deneyleri, sıkışık ve gevşek birim ağırlık deneyleri, Mikro-Deval deneyleri yapılmıştır Ayrıca oluşturulan agrega numunelerinin sıkıştırılmış haldeki nem ve yoğunluk arasındaki ilişkinin belirlenmesi için Proktor deneyi yapılmıştır. Yapılan deneyler ile numunelerin fiziksel ve mekanik özellikleri belirlenmiş olup temel ve alttemel malzemesi olarak kullanılabilirliği karşılaştırılmıştır. Sonuçlar, bazalt malzemesinin özelliklerinin bölgesel olarak değiştiğini, Ankara-Polatlı bazalt agregasının donma-çözülme kaybının %1 olduğunu, agrega numunelerinin dona karşı dayanımı ve aşınma değeri bakımından standartlardaki sınır değerlerini aşmadığını göstermiştir. Ayrıca bazalt agregasının esnek üstyapı inşaatında kullanım açısından daha uygun olduğu, kalker malzemesinin ise yol taban zemini ya da alttemel malzemesi olarak kullanımının daha uygun olduğu belirlenmiştir. Bazalt agregasının yolun ömrünün uzamasında oldukça büyük katkı sağlayacağı tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: Bazalt, Agrega, Alttemel, Temel. Abstract In this study, the usability of gray-black volcanic basalt aggregate, which has been widely used in many areas in our country in recent years where its reserves are common, as base and sub-base material in road construction has been experimentally investigated. In the study, basalt and sedimentary limestone aggregate samples were obtained from the quarries in Isparta, Ankara-Polatlı, Afyonkarahisar-Emirdağ regions. Aggregate samples obtained from three different regions have been classified in different particle sizes according to the TS 3530 EN 933-1 (2012) standard. Aggregates of different particle sizes have been dried in the drying oven for 24 hours and mixed homogeneously according to the gradation curve. Sieve analysis, frost resistance with Na2SO4, impact fragmentation, specific gravity and water absorption tests on aggregates, compact and loose unit weight tests, Micro-Deval tests were performed on aggregate mixtures in laboratory environment. In addition, Proctor test was conducted to identify the relationship between the compressed moisture and density of the aggregate samples formed. The physical and mechanical properties of the samples have been detected with the experiments and their usability as base and sub-base material have been compared. The results show that the properties of the basalt material change depending on the region, the freeze-thaw loss of Ankara-Polatlı basalt aggregate is 1%, and the aggregate samples do not exceed the limit values of frost resistance and abrasion value. In addition, it has been found that basalt aggregate is more suitable to be used in flexible pavement construction, while limestone material is more suitable to be used as road base or sub-base material. It has been found that basalt aggregate would make a great contribution in increasing the lifetime of roads.

363-371

Authors: Fatih YILDIZHAN1

Abstract Public transportation is one of the sectors most affected by the COVID-19 pandemic and consequently public transportation ridership has decreased in the ratio of 50%-90% during this period. Some of these passengers are expected not to use public transportation even if the pandemic is stable. Due to the high risk of infection in public transportation and the fact that the social distance-face mask rule is not obeyed to a certain extent, new regulations in public transportation should be made evident. Bus rapid transit (BRT) is a high-quality public transportation system that has been widely preferred in both metropolis and medium-scale cities in recent years because of its low investment cost and short construction period. In this study, the economic effects of BRT system that is planned with the consideration of social distance according to the requirements of the pandemic were examined in terms of the country's economy and investor/operating institutions. Calculations were performed for the metropolis and small & medium-scale cities as two different types of cities. With the aim to find an urgent solution to the damaged image of public transportation due to the pandemic and the increasing traffic density, the effects of 1, 2 and 3 years of the implementation period on feasibility studies were investigated. In order to minimize the effect of the pandemic, occupancy rates during peak hours were assumed as 70%, which is the value specified for social distance in the literature, and the value of 90% used in feasibility studies. Four different scenarios were created by determining the number of passengers per square meter as 4 and 6. It was determined that the implementation period of BRT in one year could give more profitable results in terms of the country's economy and investor/operating institutions for both types of cities (the metropolis and small & medium-scale cities). In terms of the country's economy, it was determined that the scenario of 70% occupancy-4 passengers/m2 could be applied for both cities. In terms of operating institutions, although the scenario of 70% occupancy-4 passenger/m2 did not give profitable results for both cities, the findings have shown that this scenario could be applied by considering profitability in the country's economy. The results of this investigation show that BRT is a preferable system that could be applied both in the metropolis and small & medium-scale cities, and to minimize the impact of the pandemic on public transportation. Öz COVID-19 pandemisinden en çok etkilenen sektörlerden biri de toplu taşımadır ve toplu taşıma kullanan yolcu sayısı bu süreçte %50-%90 oranında düşmüştür. Bu yolculardan bir kısmının pandemi stabil olduğunda bile toplu taşıma kullanmaması beklenmektedir. Toplu taşımada bulaş riskinin fazla olması, sosyal mesafe ve maske kuralına belirli oranda uyulmamasından dolayı toplu taşımada yeni düzenlemelerin belirlenmesi gerekmektedir. Metrobüs, düşük yatırım maliyeti ve kısa yapım süresi sayesinde son yıllarda hem metropol hem de orta ölçekli şehirlerde yaygın olarak tercih edilen yüksek kaliteli bir toplu taşıma sistemidir. Bu çalışmada, pandemi koşullarına göre sosyal mesafe dikkate alınarak planlanan metrobüsün ülke ekonomisi ve yatırımcı/işletmeci kurumlar açısından ekonomik etkileri incelenmiştir. Hesaplamalar metropol ve küçük & orta ölçekli şehirlere göre iki ayrı şehir tipi için yapılmıştır. Pandemiden dolayı toplu taşımanın kaybettiği imaja ve artan trafik yoğunluğuna acil çözüm bulunması amacıyla öncelikle 1, 2 ve 3 yıllık yapım süresinin fizibilite çalışmalarına etkisi araştırılmıştır. Pandeminin etkisini en aza indirmek için yoğun saatlerde doluluk oranları, literatürde sosyal mesafe için belirtilen %70 ve fizibilite etüdlerinde kullanılan %90 olarak alınmıştır. Metrekare başına yolcu sayısı ise 4 ve 6 olarak belirlenerek dört farklı senaryo oluşturulmuştur. Her iki şehir türü (metropol ve küçük & orta ölçekli şehirler) için de ülke ekonomisi ve yatırımcı/işletmeci kurumlar açısından metrobüsün bir yılda yapılmasının daha uygulanabilir sonuçlar verebileceği belirlenmiştir. Ülke ekonomisi açısından, %70 doluluk-4 yolcu/m2 senaryosunun iki şehir için de uygulanabileceği belirlenmiştir. İşletmeci kurumlar açısından, %70 doluluk-4 yolcu/m2 senaryosunun her iki şehir için de kârlı sonuçlar vermese de ülke ekonomisindeki kârlılık düşünülerek uygulanabileceği tespit edilmiştir. Bu araştırmanın sonuçları, metrobüsün hem metropol hem de küçük & orta ölçekli şehirlerde uygulanabilir ve pandeminin toplu taşımaya etkisini en aza indirmek için tercih edilebilir bir sistem olduğunu göstermektedir. Anahtar kelimeler: COVID-19, Sosyal mesafe, Toplu taşıma sistemleri, Metrobüs, Ekonomik değerlendirme.

378-388

Authors: Ozan SUBAŞI1 , Recep İYİSAN2

Öz Depremlerin yıkıcı etkisini ve yapısal hasarları arttıran en önemli faktörlerden biri, dinamik yükler altında zemin tabakalarında oluşan deformasyonlardır. Özellikle suya doygun kumlu zeminlerde, kuvvetli yer hareketi sırasında boşluk suyu basıncındaki ani artış nedeniyle meydana gelen sıvılaşmalar, zemin tabakalarında büyük deformasyonlara yol açmakta ve mühendislik yapılarında ciddi hasarlara neden olmaktadır. Bu çalışma kapsamında, rölatif sıkılığı %35, 55, 75 olan üç farklı kum zemin özellikleri kullanılarak iki boyutlu zemin profilleri oluşturulmuş ve on dört farklı kuvvetli yer hareketi kullanılarak doğrusal olmayan dinamik analizler bir sonlu eleman yazılımıyla gerçekleştirilmiştir. Kum zemin tabakalarının sıvılaşma davranışını modellemek için ise programda yer alan PM4Sand bünye denklemleri kullanılmıştır. Elde edilen numerik analiz sonuçları literatürde yer alan ve iyi bilinen yarı-ampirik yöntemlerle karşılaştırılmıştır. Buna ek olarak, kuvvetli yer hareketini tanımlamak için kullanılan parametrelerle, numerik ve yarı-ampirik analizler sonucunda elde edilen sıvılaşma kaynaklı oturmalar arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Anahtar kelimeler: Deprem kaynak özellikleri, PM4Sand bünye denklemleri, Numerik analizler, Yarı-Ampirik yöntemler, Sıvılaşma kaynaklı oturmalar. Abstract One of the most important factors that increase the destructive effects of earthquakes and structural damages is the soil deformations during strong ground motion. The liquefaction occurs especially in saturated sandy soils as a result of the sudden increase in pore water pressure during the earthquakes and leads to large deformations in the soil layer and serious damages to engineering structures. In this study, by using three different sand properties with relative densities of 35, 55 and 75%, two-dimensional soil profiles were created and dynamic analyzes were carried out using fourteen different acceleration-time histories records. In the numerical analysis was performed with a finite element software and PM4Sand constitutive equations were used to model the liquefaction behavior of sand layers. The numerical analysis results were compared with the well-known semi-empirical methods in the literature. In addition, the relationships between the parameters used to define strong ground motion and the liquefaction-induced settlements obtained from numerical and semi-empirical analyzes were investigated.

401-407

Authors: Abd’gafar Tunde TIAMIYU1 , Falade Iyanda KAZEEM2 , Abdullahi Shuaibu ABUBAKAR2

Abstract In this paper, we present and employ some numerical techniques for the computational solution of fourth-order differential beam equation. The equation describes a beam system on elastic foundation with an ill-posed situation. We formulate suitable algorithms to aid the computation of the Exponentially Fitted Collocation Method (EFCM), Hybrid Block Method (HBM), Homotopy Perturbation Method (HPM), and Differential Transformation Method (DTM) to reduce and overcome stress involves during evaluation. The formulated algorithms are further used for numerical comparison of the results. The results show that the algorithms are efficient and numerical methods prove to be highly effective for solving beam problems. Öz Bu makalede, dördüncü mertebeden diferansiyel kiriş denkleminin hesaplamalı çözümü için bazı sayısal teknikler sunuyor ve kullanıyoruz. Denklem, kötü konumlu bir duruma sahip elastik bir temel üzerindeki bir kiriş sistemini tanımlar. Değerlendirme sırasında ortaya çıkan stresi azaltmak ve üstesinden gelmek için Üstel Olarak Yerleştirilmiş Sıralama Yöntemi (EFCM), Hibrit Blok Yöntemi (HBM), Homotopi Pertürbasyon Yöntemi (HPM) ve Diferansiyel Dönüşüm Yöntemi'nin (DTM) hesaplanmasına yardımcı olacak uygun algoritmalar formüle ediyoruz. Formüle edilmiş algoritmalar ayrıca sonuçların sayısal karşılaştırması için kullanılır. Sonuçlar, algoritmaların verimli olduğunu ve sayısal yöntemlerin kiriş problemlerini çözmede oldukça etkili olduğunu kanıtlamıştır. Anahtar kelimeler: Kötü konumlanmış dördüncü mertebeden kiriş problemleri, Üstel olarak yerleştirilmiş kollokasyon yöntemi (EFCM), Hibrit blok yöntemi (HBM), Homotopi pertürbasyon yöntemi (HPM), Diferansiyel dönüşüm yöntemi.

418-426

Authors: Senem SEYIS1

Abstract The objective of this study is to design a sustainable high-rise residential building using Leadership in Energy and Environmental Design (LEED) and Building Information Modeling (BIM) and perform comparative analysis for the LEED building and non-LEED building. In this scope, the additional cost related to water and energy efficient systems and the additional total cost for the LEED building were analyzed to calculate the respective break-even points. The research methodology relies on the literature review and case study. In the case study, the 3D model of a 15-storey residential building was designed via Autodesk Revit 2019 based on the LEED v4.1 Building Design and Construction (BD+C) rating system. The case study building can achieve 31 credits and 9 prerequisites which allow to obtain 61 points and LEED Gold certificate. By applying LEED v4.1 BD+C procedures, water consumption of the building was reduced by 65.96%, and energy consumption of the building was decreased by 59%. The initial cost of LEED building is 1,074,833.04 TL which is 852,230.64 TL higher than the initial cost of non-LEED building. According to the break-even point calculations, the additional total cost of LEED building can be charged after 13 years 8 months and 12 days. Results make a significant contribution to the literature and industry by showing the requirements and design process of a high-rise residential building using LEED and BIM. This study adds original value to the literature and industry by ensuring practitioners and researchers with constructive information about the energy, water, and cost performance of LEED buildings. Further, results provide an insight to professionals in the architecture, engineering, and construction industry about the value of green buildings. Öz Bu çalışmanın amacı, Enerji ve Çevre Tasarımında Liderlik (LEED) ve Yapı Bilgi Modellemesi (BIM) kullanarak sürdürülebilir yüksek katlı bir konut binası tasarlamak ve LEED binasi ve LEED olmayan bina için karşılaştırmalı analiz yapmaktır. Bu kapsamda, su ve enerji verimli sistemlerle ilgili ek maliyetler ve LEED binası için toplam ek maliyet analiz edilerek ilgili başabaş noktaları hesaplanmıştır. Araştırma yöntemi, literatür taraması ve vaka çalışmasına dayanır. Vaka çalışmasında, 15 katlı bir konut binasının üç boyutlu modeli, LEED v4.1 Bina Tasarım ve İnşaat (BD + C) derecelendirme sistemine dayalı olarak Autodesk Revit 2019 aracılığıyla tasarlandı. Vaka çalışması binası, 61 puan ve LEED Gold sertifikası elde etmeyi sağlayan 31 kredi ve 9 önkoşul sağlayabilir. LEED v4.1 BD+C prosedürleri uygulanarak, binanın su tüketimi %65.96’ya, binanın enerji tüketimi ise %59’a kadar azaltılmıştır. LEED binasının başlangıç maliyeti 1,074,833.04 TL olup, LEED olmayan binanın başlangıç maliyetinden 852,230.64 TL daha fazladır. Başabaş noktası hesaplamalarına göre, 13 yıl 8 ay 12 gün sonra LEED binasının toplam ek maliyeti tahsil edilecektir. Sonuçlar, yüksek katlı bir konut binasının gereksinimlerini ve tasarım sürecini LEED ve BIM kullanarak sunup literatüre ve sektöre önemli katkı sağlar. Bu çalışma, uygulayıcılara ve araştırmacılara LEED binalarının enerji, su ve maliyet performansı hakkında yapıcı bilgiler sağlayarak literatüre ve sektöre özgün bir değer katmaktadır. Ayrıca, sonuçlar mimarlık, mühendislik ve inşaat sektöründeki profesyonellere yeşil binaların değeri hakkında fikir vermektedir. Anahtar kelimeler: LEED, BIM, Yapı bilgi modellemesi, Yeşil bina, Sürdürülebilir konut binası, Başabaş nokta.

434-443

Authors: Sevde ÜSTÜN ODABAŞI1 , Hanife BÜYÜKGÜNGÖR1

Abstract Plastics are often used in every industry today due to their light weight, durable and insulating materials. As a result of the widespread use of petroleum-based plastics, there is also an inevitable increase in the amount of waste. Therefore, it is important to determine the effects of plastics on the environment. In this study, the life cycle assessment of couplings, which are commonly used pipe fittings in irrigation and drinking water pipes, was investigated. The environmental effects of the production and disposal stages of the coupling were determined using the Eco-Indicator 99 method of SimaPro 8.0.2 software. At the end of the study, the highest environmental impact occurred during the production of the coupling (79.9%) and it was determined that the most important factor causing this was the use of polypropylene plastics (48.1%). Öz Plastikler hafif, dayanıklı ve yalıtkan malzemeler olması nedeniyle günümüzde her sektörde sıklıkla kullanılmaktadır. Petrol bazlı plastiklerin yaygın olarak kullanılması sonucu atık miktarında da kaçınılmaz olarak artış olmaktadır. Bu nedenle plastiklerin çevreye olan etkilerinin belirlenmesi önemlidir. Bu çalışmada, sulama ve içme suyu borularında yaygın olarak kullanılan boru bağlantı parçası olan manşonların yaşam döngüsü değerlendirmesi incelenmiştir. Manşonun yaşam döngü değerlendirmesi aşamaları, hammaddenin nakliyesi, manşon parçalarının üretimi, montajı, ambalajlanması ve düzenli depolama alanında bertarafını içermektedir. Manşonun üretim ve bertaraf aşamalarının çevresel etkileri SimaPro 8.0.2 yazılımının Eco-Indicator 99 yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Çalışma sonunda en yüksek çevresel etki manşonun üretimi (%79.9) esnasında ortaya çıkmış ve buna sebep olan en önemli faktörün ise polipropilen plastik (%48.1) kullanımından kaynaklandığı tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: Yaşam döngüsü değerlendirmesi, Düzenli depolama, Plastik manşon, Plastik atık, Son nokta.

451-463

Authors: Şakir ŞAHİN1

Öz Marmara Bölgesi, Kuzey Anadolu Fayı Zonu (KAFZ) yaklaşık D-B doğrultusunda kestiği bir geçiş bölgesidir. KAFZ Bingöl-Karlıova’dan başlayıp Anadolu’nun kuzeyini takiben Marmara Denizi’nden geçerek Ege Denizi’ne kadar ulaşır. Anadolu Plakasını kuzeyden sınırlayan bu zon Türkiye’nin en önemli tektonik unsurudur. Marmara Bölgesinde KAFZ üzerinde tarihsel ve aletsel dönmede çok sayıda hasar yapıcı deprem meydana gelmiştir. Son yüzyılda 1912 Şarköy-Mürefte ile başlayıp 1999 Gölcük depremi ardından oluşan sismotektonik yapı ile Marmara Denizi’nde KAFZ üzerinde sismik boşluk oluşmuştur. İrili ufaklı depremlerin oluşumu ile aktivitenin sürdüğü bu zonda son olarak 26 Eylül 2019 tarihinde Silivri açıklarında 5.7 (Ml) büyüklüğünde bir deprem meydana gelmiştir. Bu deprem beklenen büyük İstanbul depremini ve alınması gereken tedbirleri ülkemiz gündemine yeniden getirmiştir. Bu çalışmada, KAFZ’nun yakın gelecekteki deprem davranışını belirlemek için suskun ve aktif olan bölümler ve bu bölümlerin üzerindeki sismik soğurulma yapısı üç boyutlu olarak ortaya konulmuştur. 2012-2020 arasındaki kayıtlarından oluşan deprem verilerin kullanımı ile elde edilen sonuçlardan Tekirdağ segmenti üzerinde soğurulmanın yüksek olduğu, Silivri depreminin oluştuğu geçiş bölümünde ise düşük olduğu çok net bir şekilde tespit edilmiştir. Bu segment üzerinde deprem aktivitesinin diğer segmentlerden daha fazla olacağını söylemek mümkündür. Bu değişimler Marmara Denizi içinde oluşacak depremin takibi ve depremin bölgedeki etki alanının belirlenmesi açısından önemlidir. Anahtar kelimeler: KAFZ, Sismik hız, Soğurulma, Tomografi. Abstract Marmara Region is a transition zone broken by the North Anatolian Fault Zone (NAFZ) in the approximately E-W direction. The NAFZ starts from Bingöl-Karlıova and follows the north of Anatolian plate, passes through the Marmara Sea and reaches the Aegean Sea. This zone which limits the Anatolian plate from the North side is Turkey's most important tectonic element. In the Marmara Region, many damaging earthquakes occurred during the historical and instrumental periods on the NAFZ. In the last century, with the seismotectonic structure, which started with 1912 Şarköy-Mürefte and formed after the 1999 Gölcük earthquake, a seismic gap occurred on the NAFZ in the Marmara Sea. In this zone, where the activity continues with the occurrence of large and small earthquakes, an earthquake of 5.7 (Ml) in Silivri offshore on September 26, 2019. This earthquake brought the expected big Istanbul earthquake and the measures to be taken to the agenda of our country again. In this study, silent and active sections and the seismic absorption structure on these sections are presented in three dimensions in order to determine the earthquake behavior in the near future in the NAFZ. The results obtained from the use of earthquake data from 2012-2020 records, it was clearly determined that the attenuation is high on the Tekirdağ segment and low in the transition section where Silivri earthquake occurred. It is possible to say that earthquake activity on this segment will be higher than other segments. These changes are important in terms of following the earthquake that will occur in the Marmara Sea and determining the impact area of the earthquake in the region.

483-492

Authors: Ayla BOZDAĞ1

Abstract The groundwater in the Çumra plain, a semi-arid climate region, is intensively exploited for human needs due to especially agricultural and demographic development. In the study area, there are two main aquifers which are the semi-confined Neogene aquifer and the unconfined Quaternary aquifer. This paper presents isotopic characteristics of groundwater of the over-exploited two aquifer systems in the Çumra Plain of Konya. δ18O and δD contents of the Neogene aquifer samples respectively range from -9.89‰ to -6.76‰ and -68.30‰ to -47.50‰ in dry season and range from -10.32‰ to -7.61‰ and -68.63‰ to -53.11‰ in wet season. δ18O and δD contents of the Quaternary aquifer samples respectively range from -8.43‰ to -5.53‰ and -58.67‰ to -45.61‰ in dry season and range from -8.77‰ to -5.89‰ and -60.18‰ to -46.45‰ in wet season. The δ18O and δD contents of groundwater samples in two aquifers indicate a meteoric origin. The average lower Oxygen-18 values of the Neogene aquifer samples indicate recharge from higher elevations while more enriched Oxygen-18 values of the Quaternary aquifer samples show recharged from lower elevation. The groundwater of the Quaternary aquifer was more affected by the evaporation eventuated during or after recharge. Besides, positive correlation of δ18O with both Cl and total dissolved solids (TDS) in the Quaternary aquifer samples reveals that the evaporation caused salinity increases of the Quaternary aquifer samples. Tritium contents of the Neogene aquifer samples vary from 0.22 to 2.15TU in dry season and from 0.85 to 2.64TU in wet season, while tritium contents of the Quaternary aquifer samples vary from 1.18 to 4.37TU and from 1.52 to 5.48TU in dry and wet seasons, respectively. Accordingly, the samples of the Neogene aquifer reflect relatively higher residence time. Besides, the Neogene aquifer is under the influence of relatively recent precipitation, but recent precipitation has contributed more to the Quaternary aquifer. Öz Yarı kurak bir iklim bölgesi olan Çumra ovasındaki yeraltısuları, özellikle tarımsal ve demografik gelişmeden dolayı yoğun olarak insan ihtiyaçları için kullanılmaktadır. Çalışma alanında yarı basınçlı Neojen akiferi ve serbest Kuvaterner akiferi olmak üzere iki ana akifer sistemi bulunmaktadır. Bu çalışmada, Konya'nın Çumra Ovası'ndaki iki akifer sisteminin aşırı çekilen yeraltısuyunun izotopik özellikleri değerlendirilmektedir. Neojen akifer örneklerinin δ18O ve δD içerikleri sırasıyla kurak dönemde -9.89‰ ile -6.76‰ ve -68.30‰ ile -47.50‰ arasında, yağışlı dönemde ise -10.32‰ ile -7.61‰ ve -68.63‰ ile -53.11‰ arasında değişmektedir. Kuvaterner akifer örneklerinin δ18O ve δD içerikleri ise sırasıyla kurak dönemde -8.43‰ ile -5.53‰ ve -58.67‰ ile -45.61‰ arasında, yağışlı dönemde -8.77‰ ile -5.89‰ ve -60.18‰ ile -46.45‰ arasında değişmektedir. İki akiferdeki yeraltısuyu örneklerinin δ18O ve δD değerleri, meteorik bir kökene işaret etmektedir. Neojen akifer örneklerinin ortalama daha düşük Oksijen-18 değerleri, daha yüksek kotlardan beslenmeyi gösterirken, Kuvaterner akifer örneklerinin daha yüksek Oksijen-18 değerleri, daha düşük kottan beslenmeye işaret etmektedir. Kuvaterner akiferinin yeraltısuyu, beslenme sırasında veya sonrasında meydana gelen buharlaşmadan daha fazla etkilenmiştir. Bununla birlikte Kuvaterner akifer örneklerinin δ18O değerinin hem Cl hem de toplam çözünmüş katılar (TDS) ile pozitif korelasyonu, buharlaşmanın çalışma alanındaki Kuvaterner akiferinin yeraltısuyunda tuzluluk artışına neden olduğunu ortaya koymaktadır. Neojen akifer örneklerinin trityum içeriği kurak dönemde 0.22 ile 2.15TU, yağışlı dönemde 0.85 ile 2.64TU arasında değişirken, Kuvaterner akifer örneklerinin trityum içeriği kurak ve yağışlı dönemlerde sırasıyla 1.18 ile 4.37TU ve 1.52 ile 5.48TU arasında değişmektedir. Bu verilere göre, Neojen akiferinin yeraltısuyu, nispeten daha uzun dolaşımlıdır. Ayrıca Neojen akiferi nispeten güncel yağışların etkisi altındadır fakat güncel yağışlar Kuvaterner akiferine daha çok katkıda bulunmuştur. Anahtar kelimeler: Çumra Ovası, Yeraltısuyu, Çevresel izotoplar, Buharlaşma.