FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi

25-44

Authors: Mürsel Doğrul

This article examines the effects of terrorist groups in Japan during the latter part of the 1990s on issues such as national security, social structures, and religion. In addition to being a leading economy and academic research centre, Japan is one of the world’s top countries regarding tolerance, respect, and social harmony. However, Japan’s economic success has resulted not only in prosperity yet in some social unease and unrest. Although the murder of Abe Shinzo in June 2022 has become the country’s top agenda item, there is not enough literature on domestic terrorism in Japan. There were two terrorist organizations in Japan (the AUM and the Japan Red Army). Their dreadful political and military repercussions are still being felt today. At first impression, it appears that Japan approaches the fight against terrorism from a human security perspective rather than a governmental concern. Human security evolved due to the alteration of traditional security attitudes following the Cold War’s conclusion and the investigation of new security challenges based on individualizing the sources of insecurity. However, how can it be explained that Japan’s security concerns were primarily focused on human security throughout the Cold War? Because of its unique status, the perception of terrorism and the struggle against terrorism in a pacifist culture are exceptional cases. Bu makale, 1990'ların ikinci yarısında Japonya'daki terörist grupların ulusal güvenlik, sosyal yapı ve din gibi konular üzerindeki etkilerini incelemektedir. Japonya, önde gelen bir ekonomi ve akademik araştırma merkezi olmasının yanı sıra hoşgörü, saygı ve sosyal uyum konularında da dünyanın en iyi ülkelerinden biridir. Ancak Japonya'nın ekonomik başarısı sadece refahla değil, aynı zamanda bazı sosyal huzursuzluklarla da sonuçlanmıştır. Haziran 2022'de Abe Shinzo'nun öldürülmesi ülkenin en önemli gündem maddesi haline gelmesine rağmen, Japonya'da terörizm konusunda yeterli seviyede bilimsel literatür olduğunu söylemek güçtür. Japonya kökenli iki terör örgütünün (AUM ve Japonya Kızıl Ordusu) korkunç saldırılarının siyasi ve askeri yansımaları bugün hala hissedilmektedir. İlk izlenim olarak Japonya'nın terörle mücadeleye bir devlet meselesinden ziyade insani güvenlik perspektifinden yaklaştığı görülmektedir. İnsani güvenlik, Soğuk Savaş'ın sona ermesinin ardından geleneksel güvenlik tutumlarının değişmesi ve güvensizlik kaynaklarının bireyselleştirilmesine dayanan yeni güvenlik sorunlarının araştırılmasıyla gelişmiştir. Bu noktada Japonya'nın güvenlik kaygılarının Soğuk Savaş boyunca öncelikli olarak insan güvenliğine odaklanmış olması nasıl açıklanabilir? Kendine özgü karakteri nedeniyle pasifist bir kültürde terörizm algısı ve terörizmle mücadele istisnai sonuçlar getirmiştir.

73-103

Authors: Rıdvan Kaşıkçı

Bu makale Osmanlı Devleti’nin idari ve bürokrasi alanında birçok kademede önemli görevler almış, diplomasi alanında Sultan II. Abdülhamid’in güvenini kazanmış, bunun neticesinde fevkalade elçilik görevleriyle Avrupa’nın farklı ülkelerinde görevlendirilmiş, Ali Nizami Paşa’nın askeri ve siyasi faaliyetleri üzerinedir. Ali Nizami Paşa’nın ailesi, eğitimi ve mesleki kariyeri hakkında bugüne kadar detaylı bir çalışma yapılmadığı tespit edilmiştir. Ali Nizami Paşa, Belgrad’ta Askeri Komiserlik, Peşte’de şehbenderlik görevlerinin yanı sıra, Paris’te kurulan Mekteb-i Osmanî müdürlüğü, Mekteb-i Mülkiye memurluğu ve Mekteb-i Sultani müdürlüğü yapmıştır. 1881 tarihinde İngilizlerin Mısır’ı işgal etmesiyle Sultan II. Abdülhamid tarafından fevkalade elçi olarak Almanya ve İngiltere’ye gönderilmiş, son görevi Teftiş-i Askeri Komisyon azalığı sırasında da vefat etmiştir. Bu makalede Ali Nizami Paşa ekseninde yaşadığı dönemin askeri, siyasi ve diplomasi olayları ele alınacaktır. This article is about the military and political activities of Ali Nizami Pasha, who took important administrative and bureaucratic positions at many levels in the Ottoman Empire, gained the trust of Sultan Abdulhamid II in the field of diplomacy, and as a result, was assigned to different European countries with extraordinary ambassadorial duties. In the literature review, no detailed study could be found on Ali Nizami Pasha’s family, education, and professional career. Ali Nizami Pasha served as the Military Commissar in Belgrade, and as the consul in Pest, as well as the director of the Ottoman School in Paris, the officer of Mekteb-i Mülkiye (Imperial School of Political Science), and the director of the Mekteb-i Sultani (Imperial High School). By the British occupation of Egypt in 1881, he was sent to Germany and Great Britain by Sultan Abdulhamid II as an ambassador extraordinary, and he passed away during her last duty as a member of the Military Inspection Commission. In this article, military, political and diplomatic events of the period will be discussed centering on Ali Nizami Pasha.

133-180

Authors: Alperen Manisalıgil

Girişimciler, iş hayatının zorluklarına karşı dirençli kaldıkları müddetçe ekonomik kalkınmaya, istihdam artışına ve sosyal hareketliliğe ciddi bir katkı vermektedir. Girişimcilerin, erken yaşlardan itibaren karşılaştıkları çeşitli zorluklarla mücadele ederek iş hayatı için de dirençlilik kazandıkları düşünülmekle beraber, girişimci dirençliliğini geliştiren üretici mekanizma henüz keşfedilmemiştir. Akışı icabı başkahramanın çok sayıda zorluğu yenmesini gerektiren kadim olay örgüsü ‘yokluktan servete’nin girişimcilik bağlamındaki tezahürleri, bu mekanizmayı tespit etmeyi kolaylaştıracak zenginlikte anlatılar içeren vakalardır. Bu çalışmada da yokluktan gelerek kurdukları büyük şirketler aracılığıyla eriştikleri serveti koruyabilen birden çok girişimcinin hayatları karşılaştırmalı olarak irdelenmektedir. Bu çoklu vaka analizini yürütmek üzere, ilgili olay örgüsüyle uyumlu olan olumlu sapma örneklem yaklaşımı benimsenerek Vitali Hakko, İdris Yamantürk ve Ataman Özbay örneklerine odaklanılmıştır. Bu üç girişimcinin hayatları, soyutlamacı anlatı paradigması izlenerek öz yaşam öyküleri ve ikincil kaynaklar üzerinden sistematik olarak incelenmiştir. Bu inceleme, girişimcilerin yokluktan servete olay örgüsünü kanaatkâr yetinmezlik olarak tanımlanan paradoksal bir mekanizma aracılığıyla yeniden ürettiğini açığa çıkarmaktadır. Bu mekanizmanın kanaatkârlık boyutunu travma hafızası, kısıtlılık bilinci ve gönüllü öz kısıtlama oluşturmaktayken, yetinmezlik boyutunu ise travmayı vurgulama, çalışma aşkı, zorluğa yakınlaşma ve ulu hedefler meydana getirmektedir. İç içe geçmiş bu üretici mekanizmanın idraki, girişimcilerin iş hayatının zorluklarına daha etkili bir biçimde hazırlanmasını ve dünyaya olumlu bir katkı yapacak biçimde kendilerini gerçekleştirmelerini sağlayacaktır. Entrepreneurs substantially increase job growth, social mobility, and economic development. Yet, many potential entrepreneurs never start a business due to the fear of failure and the perceived difficulties. Entrepreneurs may unleash their potential and contribute to their societies if we better understand how and when entrepreneurial resilience develops. I examine how three entrepreneurs reproduced the rags-to-riches plot, a revelatory plot for entrepreneurial resilience when the protagonists are businesspeople, over their life courses. I use the positive deviance sampling strategy, and select Vitali Hakko, İdris Yamantürk, and Ataman Özbay to conduct a multiple case study to address this research question. I follow the abstractionist narrative paradigm to analyze these entrepreneurs’ autobiographies and archival data, and offer an actor-centered and analytically generalizable theoretical framework. According to this analysis, the generating mechanism ‘chasing and stretching’ enables entrepreneurs to reproduce the rags-to-riches plot without walking down a dark path. While trauma memories, awareness of limitations and voluntary self- restriction constitute the aggregate dimension ‘stretching’, emphasizing trauma, love of work, embracing difficulties, and setting grand goals shape the other aggregate dimension ‘chasing’. The interwoven mechanism ‘chasing and stretching’ helps entrepreneurs to improve their own and the world’s living conditions while embracing strong work ethics.

209-237

Authors: Nurten Sevinç

XVIII. yüzyıl Osmanlı tarih yazımının önemli simalarından biri olan Şehrîzâde Mehmed Said kısa süren hayatına ilmî ve edebî açıdan çeşitli alanlarda çok sayıda eser sığdırmayı başarmış velût bir ansiklopedist alimdir. Günümüze intikal eden eserleri yurt içi ve yurt dışındaki kütüphanelere dağılmış vaziyette olan bu çok yönlü müellifin hayatı ve eserleri üzerinde maalesef son zamanlara kadar derli toplu bir inceleme yapılmamıştır. Bu çalışmamızda, Şehrîzâde Mehmed Said’in hayatı ve eserlerinin hususiyetine temas edilerek özet şekilde açıklayıcı bilgiler verilmeye çalışılmıştır. Şehrîzâde Mehmed Said, one of the important figures of the 18th century Ottoman historiography, is a prolific encyclopedist scholar who has managed to fit a large number of scientific and literary works in various fields in his short life. Unfortunately, until recently, no comprehensive study has been made on the life and works of this versatile author whose works that have survived to this day are scattered in libraries in the country and abroad. In this study, it has been tried to give brief explanatory information by touching on the life and characteristics of Şehrîzâde Mehmed Said’s Works.

263-290

Authors: M. Seyyit Şen

This article analyzes the conduct of the foreign policy of the Ottoman Empire and its compatibility with state ideology in the sixteenth century. It attempts to point out different ways the Ottomans used religious or political discourse to justify different policies. In particular, it focuses on the ways the Ottoman Empire dealt with the Habsburg and Safavid Empires, which exemplified two ideologically different struggles for the Ottoman Empire. It compares how chronicles and official documents responded to particular events, to understand how they prescribed and projected foreign relations differently. This study contends that on the one hand, religious ideology shaped and regulated Ottoman external relations, but on the other the Ottoman Empire also reconfigured religious ideology about jihad and developed new ideological arguments for political expediency, to relieve tension between the ideology and the reality. Bu çalışma, XVI. asırda Osmanlı İmparatorluğu’nun dış politikasının gidişatını ve devlet ideolojisi ile uyumluluğunu incelemekte ve Osmanlıların farklı politikalarını haklı çıkarmak için ne tür dini veya siyasi söylem kullandıklarını anlamaya çalışmaktadır. Söz konusu çalışma, özellikle, ideolojik olarak Osmanlılar için iki farklı mücadeleyi örnekleyen Habsburg ve Safevi İmparatorlukları ile Osmanlı İmparatorluğu arasındaki ilişkilere odaklanmaktadır. Bu çalışma, aynı zamanda, Osmanlı kroniklerinin ve resmi belgelerinin belirli olaylara nasıl tepki verdiklerini ve dış ilişkileri nasıl farklı şekilde yansıttıklarını incelemektedir. Ayrıca, bu çalışma, bir yandan dini ideolojinin Osmanlı dış ilişkilerini nasıl şekillendirdiğini ve düzenlediğini, ancak diğer yandan Osmanlı Devleti’nin ideoloji ile gerçeklik arasındaki gerilimi azaltmak için dini ideolojiyi nasıl yeniden yapılandırdığını ve yeni ideolojik argümanlar geliştirdiğini analiz etmektedir.

331-357

Authors: Seyfullah Efe, Nefise Efe

Kadir gecesi, Kur’an-ı Kerim’in indirildiği ve bin aydan daha hayırlı olan bir gecedir. Kadir gecesinin tespiti ve onun faziletiyle ilgili birçok risale yazılmıştır. Hatta bu gecenin değeri, dinî manzumelerde işlenmiş, sosyal hayatta o geceye dair âdetlerin zenginleşmesine de olanak sağlamıştır. Kadir Sûresi Kur’an-ı Kerim’in indirildiği Kadir gecesini ve bu gecenin özelliklerini içermektedir. Bu sûre ile ilgili olarak asıl adı Muslihuddin Mustafa olan Nûreddinzâde de dâhil birçok âlim müstakil tefsir risalesi yazmıştır. Nûreddinzâde, tasavvuf başta olmak üzere tefsir, kelam ve hadis içerikli eserler te’lif etmiştir. Türkiye’nin farklı yazma eser kütüphanelerinde ona ait eserler ve farklı ayet tefsirleri mevcuttur. Nûreddinzâde’nin hayatı ve bazı eserleri üzerine ilmî çalışmalar yapılsa da “Kadr Sûresi Risalesi” üzerine araştırma yapılmamıştır. Bu sebeple çalışmamızda müellifin hayatına kısaca değinip risalenin tahkikli neşrini yaptık. Yazarın risalesinde ayetin ayetle, hadisle, kıraat gibi ilimlerle ve en önemlisi işârî yorumlarla açıklamasını örneklendirerek takip ettiği tefsir metodunu ve tasavvufî anlayışını ortaya koymaya çalıştık. The night of Qadr is a night which The Holy Quran was sent down firstly and is more virtuous than a thousand months. Many treatises have been written about the determination of the night of power and its virtue. In fact, the value and virtue of this night has been the subject of religious literature and has been instrumental in enriching the customs of that night in social life. Surah Al-Qadr, on the other hand, includes the night of Qadr, where the Qur’an was sent down, and the features of this night. Many scholars, including Nûreddinzade, whose real name is Muslihuddin Mustafa, have written separate treatises on interpretating this surah. Nureddinzade has written works that contain primarily sufism, tafsir, kalam and hadith. There are his works and different verse (ayah) interpretations in different manuscript libraries in Turkey. Although scientific studies have been carried out about Nureddinzade’s life and some of his works, no research has been done on the Risale of the Surah Qadr. Therefore, in this study, we briefly touched on the life of the author and made an edited publication of the treatise. We tried to reveal the tafsir method and mystical notion that the author followed by exemplifying the explanation of the verse with verse, hadith, recitation, and most importantly, mystical interpretations in his treatise.

383-410

Authors: Mesut Yurdayanık

Bu makalede İbn Âcurrûm’un hayatı, hocaları, talebeleri, ilmi kişiliği, eserleri, benimsediği nahiv ekolü ve doğrudan veya dolaylı olarak hayatına yer veren ilmi çalışmalar ele alınmıştır. Asıl adı Ebû Abdillâh Muhammed b. Muhammed b. Dâvûd es-Sanhâcî olan İbn Âcurrûm (ö. 723/1323), Fas’ta 672 (1273-74) yılında dünyaya gelmiş bir nahiv ve kıraat âlimidir. Kaleme aldığı özlü nahiv metni el-Mukaddimetü’l-Âcurrûmiyye’siyle şöhret bulan fakat eserleri ağırlıklı olarak kıraate dair olan İbn Âcurrûm, fıkıh ve matematik gibi disiplinlerde de bilgi sahibidir. Kıraatle ilgili eserlerinde çokça iştikak, sarf ve nahve dair açıklamalar bulunmaktadır. Özellikle el-Mukaddimetü’l-Âcurrûmiyye’sinde Kûfe dil mektebine has bazı nahiv kavramlarını kullanmasından dolayı kendisinin nahiv ekolü olarak Kûfe dil mektebine mensup olduğu iddia edilmiştir. Ancak İbn Âcurrûm’un kıraate dair kaleme aldığı Ferâidü’l-me‘ânî adlı eserinde daha çok Basra dil ekolünün kavramlarını kullandığı, bu ekolün görüşlerini benimsediği ve her ne kadar Kûfe dil mektebinin kavramlarını kullanmış olsa da kendisinin büyük ölçüde Basra dil ekolünü benimsediği ortaya konmuştur. In this study, Ibn Ajurrum’s life, teachers, students, scientific personality, works, the grammar school he adopted and scientific studies about him are discussed. His real name is Abu Abd Allah Muhammad Ibn Muhammad Ibn Ajurrûm (d. 723/1323), who is Dawud es-Sanhadji, is an Arabic grammar and qiraat scholar who was born in Morocco in 672 (1273-74). Ibn Ajurrum, who gained fame with his concise syntax text Al-Muqaddimah al-Ajurrumiyyah, but whose works are mainly about qiraat, is also knowledgeable in disciplines such as fiqh and mathematics. In his works on qiraat, there are a lot of explanations about etymology, syntax, and morphology. It has been claimed that he belonged to the Kufa school of grammar as a syntax school, especially because he used some syntax concepts specific to the Kufa school of grammar in his Al-Muqaddimah al-Ajurrumiyyah. However, it has been revealed that Ibn Ajurrum, in his work Farâid al-Ma‘ani, which he wrote about qiraat, mostly used the concepts of the Basra school of grammar, adopted the views of this school, and although he used the concepts of the Kufa language school, he largely adopted the Basra school of grammar.

433-462

Authors: Zeynep Kevser Şerefoğlu Danış

Çalışmamızda edebiyat tarihi yazımında izlenen veya izlendiği düşünülen stratejiler aracılığıyla oluşan hiyerarşik (piramidal) mekân sorununa dikkat çekmek ve bu sorunun edebiyat tarihinin inşası ve algılanışındaki etkisine odaklanmak istiyoruz. Genel olarak edebiyat tarihlerindeki değerlendirmelerde, yazarın (tarihçinin) ideolojisine uygun düşen isimlerin daha üstte, yazarın ideolojisinden farklı noktada verimleri/metinleri, düşünceleri olanların daha altta değerlendirildiği dikkatimizi çekmektedir. Bu dizilişe cinsiyet merkezli baktığımızda ise büyük oranda, erkek edebiyatçıların daha çok merkezî mekânda, piramidin üst tepe noktasında, kadın edebiyatçıların ise büyük oranda marjinal mekânda yani dipte konumlandırıldığı piramidal diziliş öne çıkmaktadır. Bu piramidal mekânın en büyük karakteristiği; erkek edebiyatçılar ve metinleri değerlendirilirken sanat ve edebiyat alanından kavramlar, terimler, benzetmeler kullanılırken, kadın edebiyatçılar ve metinleri için farklı alanlardan, özellikle psikolojiden ödünç alınan kavram ve ifadelerin kullanılması, kadın edebiyatçıların cinsiyetlerinin, kadın oluşlarının vurgulanması, genellikle kadın konusundan bahsettiklerinin öne sürülmesi ve ‘kadınca yazdıkları’nın iddia edilmesidir. Erkek edebiyatçılar için ayrıca gerek duyulmayan cinsiyete ilişkin bu hassasiyet, yazarın edebî üretimlerinden çok cinsiyetine odaklanılan bir bakış açısının sonucu gibi görünmektedir. Piramidal dizilişin beden üzerindeki tezahüründe, tepe noktasının yani aklın erkekle, tabanın yani duygunun kadınla özdeşleşmesine ilişkin bilinç dışı çağrışımların izlerini de görmek mümkündür. Bu çalışmada bizatihi edebiyat tarihi kurgulanırken kullanılan, kullanılagelen kavramların, benzetmelerin, sıfatların, yargıların, kelimelerin kendi içinde hiyerarşi oluşturduğunu, bütün normların hiyerarşik (piramidal) mekân düzlemini kurduğunu ve işlettiğini, farklı edebiyat tarihlerinde kadın edebiyatçılar ve metinleri için yer alan değerlendirmelerden yola çıkarak örneklere göstermeye çalışacağız. In this study, we aim to draw attention to the hierarchical (pyramidal) space issue, which is formed through the methods followed or thought to be followed in literary historiography, and to focus on the effect of this issue on the construction and perception of literary history. In general, in the evaluations of literary histories, it draws our attention that the names corresponding to the author’s (historian’s) ideology are evaluated at the top, and those whose texts and thoughts are different from the author’s ideology are considered as unimportant. When we look at this array based on gender, it can be observed that male writers are mostly positioned in the central space, at the top of the pyramid, and female writers are mostly positioned in the marginal space, that is, at the bottom. The biggest characteristic of this pyramidal space is the use of concepts, terms and similes from the field of art and literature when evaluating male writers and their texts, and the use of concepts and expressions borrowed from different fields, especially psychiatry, for female writers and their texts. In the histories of literature, there is an emphasis on the genders of women writers and it is claimed that they mostly talk about women in their works. This sensitivity to gender, which is not needed for male writers, seems to be the result of focusing on the gender of the writer rather than her literary productions. In this pyramidal arrangement, the mind at the top is identified with the man, and the base of the pyramid, namely sexuality, with the woman. In this study, we claim that the concepts, similes, adjectives, norms, judgments, words that are used while constructing the history of literature itself form a hierarchy within themselves. We will try to show examples that all these uses establish and operate the hierarchical (pyramidal) space, starting from the evaluations of women writers and their texts in different literary histories.

481-502

Authors: Ülker Zülal Canıtatlı, Fatıma Betül Öksüzoğlu, Hanife Sarıhan

Araştırmanın amacı, pandemi döneminde televizyonlarda yayınlanan psikolojik içerikli dizilerden en az birini (Kırmızı Oda, Masumlar Apartmanı, Camdaki Kız) izleyen bireylerin çocukluk çağı travmaları bağlamında parasosyal etkileşim ve psikolojik iyi oluş durumlarını incelemektir. Araştırmanın örneklemini oluşturan 394 bireye Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ-33), Parasosyal Etkileşim Ölçeği (PEÖ), Psikolojik İyi Oluş Ölçeği (PİOÖ) ve araştırmacıların hazırladığı Demografik Bilgi Formu uygulanmıştır. Gerçekleştirilen istatistiksel analizler sonucunda PEÖ puanının medeni durum, eğitim durumu ve gelir durumuna göre, PİOÖ puanlarının ise, medeni durum ve gelir durumuna göre, ayrıca PEÖ ve PİOÖ puan ortalamalarının CTQ- 33 toplam puan kategorilerine göre farklılaştığı gözlenmiştir. PEÖ puan ortalamalarının CTQ-33 fiziksel ihmal ve duygusal ihmal puanı kategorilerine göre, PİOÖ puan ortalamalarının ise CTQ-33 fiziksel ihmal, duygusal ihmal, aşırı koruma kontrol, duygusal taciz, fiziksel taciz puanı kategorilerine göre farklılaştığı gözlenmiştir. Bulgular söz konusu psikolojik içerikli dizileri izleyen bireylerin çocukluk çağı travma düzeylerinin parasosyal etkileşim ve psikolojik oluşları üzerinde etkili olduğunu göstermektedir. The purpose of this research is to investigate the parasocial interaction and psychological well-being of the individuals who watched at least one of the series with psychological content (Kırmızı Oda, Masumlar Apartmanı, Camdaki Kız) aired on TV during pandemic in the context of childhood traumas. Childhood Trauma Scale (CTQ-33), Parasocial Interaction Scale (PSI), Psychological Well-Being Scale (PWBS) and Demographic Information Form designed by the researchers were implemented to 394 individuals As a consequence of the statistical analyses , it was observed that the PSI score differed depending on marital status, educational status and income status, and the PIO scores differed according to marital status and income status, as well as the average PSI and PWS scores according to the CTQ- 33 total score categories. It has been observed that PSI score averages differ according to CTQ-33 physical neglect and emotional neglect score categories and PWS score averages differ according to CTQ-33 physical neglect, emotional neglect, overprotection control, emotional harassment, physical harassment score categories. The findings show that the childhood trauma levels of the individuals following the aforementioned psychological content sequences have an effect on parasocial interaction and psychological formation.

521-561

Authors: Nihal Aracı

İslâm sanatının en mühim kurucu unsurlarından olan kitap sanatları alanında çok kıymetli eserler meydana getirilmiştir. Bu bağlamda hazırlanan Mushaf’lar, En’am-ı Şerîf’ler, dua ve kırk hadis mecmuaları, murakkalar, ilmî, edebî vb. eserler kitap sanatlarının gelişiminde önemli bir rol oynamıştır. Bu çalışmada, kitap sanatları sahasında oluşturulan TSMK H. 2248 numaralı envanterde kayıtlı murakkanın tezhip tasarımı analizi yapılacaktır. Çalışmanın giriş kısmında, kitap sanatlarının gelişimini etkileyen sebeplere değinilmiş ve yazma eserlerin tezyîn edilen bölümleri, murakka’ ve murakka’ yapımcılığı ile ilgili bilgi verilmiştir. Daha sonra mezkûr albümün tavsifi yapılıp içinde kıt’ası bulunan hattatlar tanıtılmıştır. Takip eden bölümde ise her bir kıt’anın tezhip tasarımı analizi yapılmıştır. Bu çözümleme, tasarımın görselinin ve çiziminin yan yana getirilmesiyle gerçekleştirilmiştir. Yapılan ayrıntılı çizimlerle desen kurgusu ve motif ayrıntısı daha belirgin hâle gelmiştir. Çizimlerde tasarımı oluşturan bezeme unsurlarından her biri ayrı renkle gösterilmiş, dolayısıyla desen kurgusunun takibi kolaylaşmıştır. Albümün dönemin önemli eserleriyle tezyinât bakımından benzerlik gösteren tasarımları da mukayeseli olarak ele alınmıştır. Many valuable works have been created in the field of book arts, which is one of the most important founding elements of Islamic art. Korans, En’am-ı Şerîfs, prayer and forty hadith booklets, albums, scientific, literary, etc. works, which has been prepared in this context, played an important role in the development of the book arts. In this study, the illumination design analysis of the album recorded in the inventory numbered TSMK H. 2248, which was created in the field of book arts, will be analyzed. In the introduction part of the study, the reasons affecting the development of book arts are mentioned and information about the decorated parts of manuscripts, album and album production is given. Afterwards, the aforementioned album was described and the calligraphers with their kıt’as were introduced. In the following part, the illumination design analysis of each kıt’a was made. This analysis was carried out by bringing the visual and drawing of the design side by side. With the detailed drawings made, the pattern setup and motif details have become more evident. In the drawings, each of the decoration elements that make up the design is shown in a different color, thus making it easier to follow the pattern setup. The designs of the album, which are similar to the important works of the period in terms of decoration, are also discussed comparatively.

597-600

Authors: İsmail Alperen Biçer

Yayın Değerlendirme