Manas Journal of Social Studies

19-45

Authors: Erdoğan Akman

Milli Mücadele Dönemi Türk milletinin geçirdiği en önemli dönüm noktalarından biri olmuştur. Bu dönemde Türk milleti çok acılı ve sancılı bir süreçten geçmiştir. Var olma ya da yok olma mücadelesi verilen bu mücadelede Mudanya Ateşkes Antlaşması ile birlikte, cephelerde kazanılan zaferlerin ve başarıların ardından yeni bir süreç başlamış ve elde edilen askeri başarılar yerini diplomasiye bırakmıştır. Dönemin Sovyet Rusya’sı ise, Türk milletinin vermiş olduğu Milli Mücadele sürecini yakından takip etmiştir. Aynı şekilde, Sovyet Rusya yazılı basını da Milli Mücadele Dönemi’nin askeri ve siyasi gelişmelerini yakından takip etmiş ve kamuoyuna duyurmuştur. Bu şekilde Sovyet Rusya yazılı basını bize, Milli Mücadele tarihimize yabancı yazılı basın gözüyle bakma fırsatı vermektedir. Buradan hareketle bu çalışmada, Mudanya Ateşkes Antlaşması’nın Sovyet Rusya yazılı basınında nasıl yansıtıldığı gazetelerde yayınlanan yazı ve haberlerden hareketle ortaya koymaya çalışılmıştır.

61-76

Authors: Mahmut Demir, Şirvan Şen Demir

Serbest zaman, yönetici pozisyonunda çalışan insanlar için oldukça önemlidir ve farklı demografik özelliklere sahip yöneticiler tarafından farklı etkinliklerle değerlendirilmektedir. Bu nedenle, bu çalışmanın amacı 1) yöneticilerin serbest zaman etkinlikleri algılamaları, 2) bu algılamaların etkinlik kararlarına etkisi, 3) ve cinsiyete göre serbest zaman değerlendirmesini analiz etmektir. Alan yazından elde edilen bilgilerle serbest zaman algılama ve değerlendirme ölçeği geliştirilmiştir. Isparta ve Muğla’da kamu kesimindeki yöneticilerle yapılan yüz yüze görüşmeler sonucunda 165 anket toplanmıştır. Verilerin analizinde PASW istatistik programı kullanılmış olup, faktör analizi, t testi, korelasyon analizi ve regresyon analizi gerçekleştirilmiştir. Sonuçta kültürel algılamalar, ekonomik algılamalar, fiziksel algılamalar ve zamansal algılamalar olarak belirlenen bağısız değişkenlerin oluşturduğu faktörlerin bağımlı değişken üzerinde anlamlı ve pozitif bir etkisinin olduğu bulunmuş ve belirlenen tüm hipotezler desteklenmiştir.

87-101

Authors: Bülent Salderay

Araştırmada, özel eğitim sürecinde uygulanan görsel sanatlar uygulamalarının önemine ilişkin ailelerin değişen düşünce yapılarına göre, çocukları ile gerçekleştirilen görsel sanatlar uygulamalarının öncesi ve sonrasında önem arz eden noktalar değerlendirilmiştir. Araştırmanın evrenini, 01 Mart 2007 ile 29 Mayıs 2009 tarihleri arasında, Antalya’da bir özel özel eğitim okulunda (şahsa ait özel işletme kurumunda) özel eğitim alan ve özel eğitim süreçlerinin yanı sıra araştırmacıdan görsel sanatlar eğitimine yönelik bireysel ve grup olarak ders alan, 19 engelli öğrencinin aileleri oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında, ön-test ve son-test olarak uzman görüşlerine dayalı olarak geliştirilen bir değerlendirme formu kullanılmıştır. Ön-test ve son-test olarak kullanılan değerlendirme formu ailelere elden ulaştırılmıştır. Değerlendirme formu ile elde edilen bilgiler, SPSS for Windows 10.0 Paket Programına aktarılmış ve aktarımı yapılan verilerin tanımlayıcı istatistiksel analizi için frekans tekniği kullanılmıştır. Tanımlayıcı istatistiksel analiz için kullanılan frekans tekniği, araştırmanın her maddesi için ayrı ayrı uygulanmış ve ön test-son test ile ilgili istatistiksel bilgileri yansıtan tablo oluşturulmuştur. Araştırmada; Özel eğitim sürecinde görsel sanatlar uygulamalarının önemine ilişkin aileler önceden “el becerisinin gelişimi”, “fiziksel ve zihinsel gelişime katkı sağlaması”, “öz-güven kazandırması” ve “toplumsallaşmaya katkı sağlaması” açısından önemli olduğunu (% 79.0) düşünürken; sonradan “fiziksel ve zihinsel gelişime katkı sağlaması”, “öz-güven kazandırması”, “toplumsallaşmaya katkı sağlaması”, “mutluluk vermesi”, “başarı duygusunu tattırması” ve “bağımsız yaşam becerilerinin edinimi” açısından önemli olduğunu (% 89.5) düşünmeye başlamışlardır; Özel eğitim sürecinde görsel sanatlar uygulamalarının önemine ilişkin aileler önceden “el becerisinin gelişimi”, “rahatlatıcı olması” ve “konsantrasyon yapısını artırması” açısından önem taşıdığını, “el-göz-beyin koordinasyonunu geliştirmesi”, “başarı duygusunu tattırması” ve “bağımsız yaşam becerilerinin edinimi” açısından önem taşımadığını düşünürken; sonradan “el-göz-beyin koordinasyonunu geliştirmesi”, “başarı duygusunu tattırması” ve “bağımsız yaşam becerilerinin edinimi” açısından önem taşıdığını, “el becerisinin gelişimi”, “rahatlatıcı olması” ve “konsantrasyon yapısını artırması” açısından önem taşımadığını düşünmeye başlamışlardır; sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca; araştırma sonunda ortaya çıkan sonuçlara dayalı olarak, uygulamaya ve ileri araştırmalara yönelik önerilere yer verilmektedir.

109-131

Authors: Hasan Yüksel

İnsanlık 18. yüzyılda tarihsel bir kırılma noktası olarak ele alınabilecek bir dönemi geride bırakmıştır. Bu dönem literatürde Sanayi Devrimi olarak adlandırılmaktadır. Sanayi Devrimi’yle birlikteki işyeri mekân anlamında ciddi bir ayrıma tabi tutulmuş ve iş-ev arasına kalın duvarlar örülmüştür. Yine bu dönem işgücünün profilinin ciddi anlamda değiştiği bir süreç olarak bilinmektedir. Özellikle zanaatkârların yeni dönemde kurulan fabrikalarda işçi olması bu durumun en temel göstergelerindendir. Tarımsal hayattan kopuşla işin sadece fabrika olarak adlandırılan bir ortamda yapılmaya başlanmasıyla birlikte çalışma hayatına ve sorunlarına yönelik olarak adlandırılan tüm parametrelerin yeniden tanımlanması ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Dolayısıyla tarım hayatından farklı olarak sanayileşmeyle birlikte çalışanların problemlerinde ve bu problemlere dönük olarak ortaya atılan çözüm önerilerinde de değişiklikler meydana gelmiştir. Ayrıca bu dönemde kendi emeğini başkalarının tekeline bırakan işçi, çalışma sürelerinin uzamasına paralel olarak iş konusunda beklentilerini karşılayamamış tam aksine hayal kırıklığına uğramıştır. Kısacası, sanayileşmeyle birlikte işçiler, psikolojik anlamda her gün çalışma hayatının vebası olarak nitelendirilebilecek stres ve stres faktörlerine maruz kalmış; sonuç olarak da işçi devir hızı, işten ayrılma gibi tepkisel davranışlar ortaya koymaya başlamışlardır. Tüm bunlardan hareketle çalışmanın temel amacı işgörenlerin çalışma hayatında karşılaştıkları ve işten ayrılmalarıyla son bulan stres kavramını sebep ve sonuçlarıyla birlikte detaylı bir analize tabi tutmaktadır.