Pamukkale University Journal of Engineering Sciences

786-801

Authors: Yavuz DUVARCI1 , Hasan Engin DURAN1

Abstract Transport demand and supply are deemed to determine each other in a cyclic manner. The major idea has been that the demand is usually the preceding one. However, in urban cases, usually the land use variables in place of supply interfere this process. Cleansing the land use variables, the regional/national level variable pairs of demand and supply are employed to analyze the cause-effect mechanism. For objectivity, the Granger-causality test (GCT) is used to understand the relationship between transportation demand and supply. The Analyses were made at four dimensions; (a)whether the nexus is one-directional or bi-directional, (b)its significance level, (c)whether demand or supply is the preceding, (d)whether the effects are short-term or long-term. Using the Turkish statistics, the GCT results showed that, in the short/medium run, overwhelmingly the supply variables preceded (mostly in railway mode), mostly unidirectional (one-way causality) manner, however, in the long-run almost no relationship was found. In other transportation modes, no significant relationship is observed. Finally, bi-directional relations were usually observed in suburban rail. The investments then should be made according to known demand. Usually, the effects of supply (especially of railways and roadways) could rather fade away in the long-run. Still, no general statement can be made for the demand/supply causality especially in terms of which one is preceding and of the direction of causality. The chaotic nature of the process reigns over with the changing conditions. Öz Ulaşım arz ve talebinin karşılıklı ve dönüşümlü biçimde birbirlerini belirlediği düşünülür. Aslolan talebin belirlemede öncül olmasıdır. Fakat kentsel bölgelerde, genellikle arz yerine kullanılan arazi kullanım değişkenleri bu sürecin arasına karışmaktadır. Arazi kullanım değişkenlerini temizleyerek, bölgesel/milli arz-talep değişken çiftleri sebep-sonuç mekanizması analizinde kullanılmıştır. Nesnel bir analiz için, Granger-nedensellik testi (GCT), tek-yön ve çift-yön için zaman seri veri kullanılarak, hem öncel olan tarafın ve en etken değişkenlerinin tespitinde kullanılmıştır. Analizler dört seviyede yapılmıştır; (a)bağıntının tek-yönlü veya çift-yönlü olup olmadığı, (b)istatistiki anlamlılık, (c)talep veya arzın başlatıcı olup olmadığı, (d) etkilerin kısa vade veya uzun vade olup olmadığı. Ülkemizin bölge istatistikleri ile GCT sonuçları göstermiştir ki, arz-talep etkileşimi tartışmasına açıklık getirebilecek şekilde tek-yön ilişkide arz tarafı değişkenleri özellikle demiryolları bakımından daha önceldir. Buna mukabil, uzun vadede anlamlı sonuçlar hemen hemen yoktur. Sonuçta, çift-yönlü ilişkiler banliyö tren ulaşımında gözlemlenmiştir. Yatırımlar mutlaka talep bilgisi doğrultusunda olmalıdır. Genellikle, arz etkileri (bilhassa demiryolu ve karayolunda) uzun vadede kaybolma eğilimindedir. Hala, arz/talep nedenselliğinde hangisinin başat olduğu ve nedensellik yönlenimi konusunda genel bir hükme varılamamaktadır. Değişen koşullara göre sürecin karmaşık doğası etkin olmaktadır.

812-817

Authors: Hüseyin YİĞİTER1

Öz Beton veya betonarme yapıların zararlı kimyasal etkiler altında dayanıklılığı çok büyük oranda beton malzemesinin geçirimliliğine bağlıdır. Diğer yandan betonun geçirimliliğinin değerlendirilmesinde kullanılabilecek birçok deneysel yöntem mevcuttur. Sunulan çalışma kapsamında farklı çimento türleri ile üretilmiş ve ayrıca üretiminde mineral katkı olarak uçucu kül kullanılmış betonların farklı deney yöntemleri ile ölçülmüş geçirimlilik sonuçları incelenmiştir. Katkılı çimentolar ile üretilmiş betonlar ve üretiminde çimento ile birlikte uçucu kül kullanılmış betonlar geçirimlilik açısından oldukça iyi performans göstermiştir. Deneysel çalışma sonuçları, klor geçirimlilik, rezistivite, su emme ve basınçlı su işleme derinliği ölçümlerinin, aynı dayanım seviyesindeki betonların geçirimlilik farklılıklarını ortaya koymak için kullanılabileceğini, hava geçirimlilik ve ultrases hızı deneylerinin, aynı dayanım seviyesindeki betonların geçirimlilik farklılıklarını ortaya koymak için yetersiz kaldığını göstermiştir. Anahtar kelimeler: Hava geçirimliliği, Su geçirimliliği, Klor geçirimliliği, Rezistivite, Çimento tipi, Uçucu kül. Abstract The durability of concrete or reinforced concrete structures subjected to aggressive environment depends mainly on the permeability of concrete. On the other hand there are various experimental methods that can be used to evaluate the permeability of concrete. Within the scope of the presented study, the permeability results of concretes produced with different cement types and also using fly ash as mineral additive, measured by different test methods, were investigated. Concrete composites with blended cements or fly ash concrete composites showed better permeability performance. Test results showed that chloride permeability, resistivity, water absorption and water penetration measurements can be used to reveal the permeability differences of the concretes at the same strength level. On the other hand air permeability and ultrasonic velocity tests were found to be insufficient to reveal the permeability differences of the concretes at the same strength level.

828-839

Authors: Abdulkadir BUDAK1 , İbrahim KARATAŞ1

Abstract Today's construction industry changes and develops with the developing technology. One of the most important technological changes is the Building Information Modeling (BIM) system. Adoption of the BIM system is essential in CM services, which include consulting services in addition to engineering services. In this study, it is aimed to examine the benefits and challenges of using the BIM system in CM services and the necessity of using this system by determining the duties of the Construction Manager. In this context, a survey was conducted and analyzed for professional CM companies regarding the implementation of BIM system in CM services in construction projects in Turkey, a developing country. According to the results of the analysis, although the lack of trained staff emerged as the most important challenge, the increase in interdisciplinary coordination and the reduction of design errors with conflict analysis were determined as the most important benefits. In addition, the tasks of the Construction Manager in the use of the BIM system are listed in order of importance. This study is one of the pioneering studies on the implementation of the BIM system in CM services. In the light of the result obtained, legal regulations, standards, contracts, and execution plans can be composed for the use of the BIM system in CM services. Therefore, it is hoped that this study will contribute to the building production stakeholders in the integration of the BIM system with CM services. Öz Günümüz inşaat sektörü gelişen teknolojiyle birlikte değişim göstermekte ve gelişmektedir. En önemli teknolojik değişimlerden birisi Yapı Bilgi Modelleme (BIM) sistemidir. Mühendislik hizmetlerine ek olarak danışmanlık hizmetlerini de içeren CM hizmetlerinde de BIM sisteminin benimsenmesi elzemdir. Bu çalışmada CM hizmetlerinde BIM sisteminin kullanılmasının faydaları, zorlukları ve inşaat yöneticisinin görevleri belirlenerek bu sisteminin kullanılmasının gerekliliği incelenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda gelişmekte olan bir ülke olan Türkiye'deki inşaat projelerinde BIM sisteminin CM hizmetlerinde uygulanmasına ilişkin profesyonel CM firmalarına anket düzenlenmiş ve analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre özellikle eğitimli eleman eksikliği en önemli zorluk olarak ortaya çıkmasına rağmen paydaşlar arasında iletişim ve koordinasyonun artması ve çakışma analizi ile tasarım hatalarının azaltılması en önemli faydalar olarak belirlenmiştir. Ayrıca İnşaat Yöneticisinin BIM sistemi kullanımındaki görevleri önem derecesine göre sıralanmıştır. Bu çalışma CM hizmetlerinde BIM sisteminin uygulanmasına yönelik hazırlanmış öncü çalışmalardan biridir. Elde edilen sonuçlar ışığında BIM sisteminin CM hizmetlerinde kullanımı için yasal düzenlemeler, standartlar, sözleşmeler ve yürütme planları oluşturulabilir. Dolayısıyla bu çalışmanın, BIM sisteminin CM hizmetlerine entegrasyonunda yapı üretimi paydaşlarına katkı sağlayacağı umulmaktadır. Anahtar Kelimeler: Yapı bilgi modelleme (BIM), İnşaat yönetim hizmetleri, Şiddet indeksi analizi, İnşaat yöneticisi, İnşaat teknolojisi.

851-862

Authors: Ozge OZER ATAKOGLU1 , Mustafa Gurhan YALCIN2

Abstract Limestones, which are a type of carbonate rocks that are classified as karstification of rocks, are widely observed in the Antalya complex. The assessment of the elemental relationships in the formation of limestones by using statistical methods is important for the interpretation of paleo-redox states in the environment and for understanding its diagenetic conditions. In the study, limestone samples collected from the Susuzdag Formation were analyzed by the XRF method to determine their chemical contents. Also, thin cross-sections of the limestone samples were prepared and the mineralogical properties of the formation were determined by performing detailed optical microscopy examinations. The order of the contents enriched during the formation of limestones is as follows: SiO2, MgO, Al2O3, K2O, TiO2 Fe2O3, SO3, Pb, Th, U, Sr, Mn, and Co. The high values of K2O, Al2O3 and SiO2 elements at the regional scale revealed the high clay presence in the limestones. In addition, high concentrations of Al2O3 and TiO2 interpreted from distribution maps in similar locations indicate the presence of minerals with aluminum oxide and titanium oxide. The cumulative value of chemical contents, which were observed to fall in 4 main groups, was calculated as 92.60%. The limestone samples were found to have micritic and sparitic textural features, and no foliation or lamination was observed in their thin cross-sections. Moreover, according to the single-nicol images, the matrix fillings of the cross-sections of the samples were found to contain clay. It was thought that the limestones in the region underwent dehydration reactions during their formation and lost their water molecules and became enriched in kaolinite minerals. Öz Karstlaşabilen kayaç sınıflamasına giren karbonatlı kayaçlardan kireçtaşları, Antalya kompleksi içerisinde yaygın olarak bulunurlar. Kireçtaşlarının oluşumunda meydana gelen elementel ilişkilerin istatistiksel metotlar kullanılarak yorumlanması, ortamdaki paleo-redoks durumlarının yorumlanması ve diyajenetik koşulların anlaşılabilmesi için önem arz etmektedir. Çalışmada, Susuzdağ Formasyonu içerisinde bulunan kireçtaşlarından derlenen örnekler XRF yöntemiyle analiz edilmiştir. Ayrıca, kireçtaşı numunelerinden ince kesitler hazırlanmış olup ayrıntılı optik mikroskop çalışmaları ile formasyonun mineralojik özellikleri belirlenmiştir. Kireçtaşlarının oluşumu esnasında zenginleşme gösteren içeriklerin sıralanımı “SiO2, MgO, Al2O3, K2O, TiO2 Fe2O3, SO3, Pb, Th, U, Sr, Mn ve Co” şeklindedir. Bölgesel ölçekte K2O, Al2O3 ve SiO2 elementlerinin yüksek değerlerde bulunması, kireçtaşlarının içerisindeki yüksek kil varlığını ortaya çıkarmıştır. Ayrıca dağılım haritalarından yorumlanan Al2O3 ve TiO2 benzer lokasyonlardaki yüksek konsantrasyonları alüminyumoksitli ve titanyumoksitli minerallerin varlığına işaret etmektedir. Başlıca 4 faktör altında toplandığı görülen kimyasal içeriklerin kümülatif değeri %92.60 olarak hesaplanmıştır. Mikritik ve sparitik dokusal özellikte bulunan kireçtaşlarının ince kesitlerinde foliasyon ve laminasyon gözlemlenmemiştir. Ayrıca kesitlerin matriks dolgularının kil içerikli olduğu tek nikol görüntülerinden tespit edilmiştir. Bölgedeki kireçtaşlarının oluşumları esnasında, dehidrasyon tepkimeleri geçirerek su moleküllerini kaybedip, kaolinit mineralince zenginleştikleri düşünülmüştür. Anahtar kelimeler: Kireçtaşı, Çok değişkenli istatistik, Mekânsal istatistik, Mineraloji, Jeokimya.

869-880

Authors: Zeynep EREN1 , Ferda YERDELEN TATOĞLU2 , Taha AKARSU1

Öz Bu çalışmada Erzurum kent atmosferindeki hava kalitesinin değişimi; Erzurum’da hava kirliliğinin ilk kez görülmeye başlandığı 1978-1979 kış döneminden başlayarak 2018-2019 dönemine kadar kükürt dioksit (SO2) ve çapı 10 mikrondan küçük partikül madde (PM10) parametreleri kriter olarak alınmış; kent atmosferindeki nispi nem, ortalama sıcaklık, yağış, rüzgâr yönü ve hızı gibi meteorolojik parametreler de göz önünde bulundurularak istatistiksel olarak incelenmiştir. Bu amaçla görünürde ilişkisiz regresyon modellerinden (SUR) yararlanılmıştır. Erzurum kent atmosferinde hava kalitesinin değişimini etkileyecek en önemli faktör 2005 yılında kentsel ısınma amacıyla kullanılmaya başlanan doğal gaz olduğu için bu modellerden elde edilen sonuçların doğal gaz kullanımı ile ilişkisi belirlenmiştir. 2005 yılının ve varsa diğer yılların etkilerinin bir başka ifade ile yapısal kırılma tarihlerinin belirlenmesi amacıyla testler uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlar doğal gazın kentte yaygınlaşmaya başlamasından sonraki yıl olan 2006 yılının PM10 modelinde yaklaşık %75 korelasyon ve 2009 yılının ise SO2 modelinde %72 korelasyon ile yüksek düzeyde anlamlı önemli bir yapısal kırılma olduğunu göstermiştir. Anahtar kelimeler: Kentsel hava kalitesi, Doğal Gaz, Erzurum, Hava Kirliliği, SO2, PM10. Abstract In this study, the alteration of air quality in the Erzurum urban atmosphere starting from the winter period of 1978-1979, when air pollution began to appear in Erzurum for the first time, until the 2018-2019 period was statistically analyzed by choosing as the criteria parameters sulfur dioxide (SO2) and particulate matter of less than 10 microns in diameter (PM10) and taking into account meteorological parameters such as the relative humidity, average temperature, precipitation, wind direction and speed. Seemingly Unrelated Regression (SUR) models have been used for this purpose. Since the most important factor that will affect the change of air quality in the Erzurum urban atmosphere is natural gas, which was started to be used for urban heating in 2005, the relationship between the results obtained from these models and the use of natural gas was determined. In order to determine the effects of 2005 and other years, if any, tests were firstly applied for determining the structural break dates. The results obtained showed that there was a highly significant structural break with a correlation of aproximately 75% in the PM10 model of 2006, the year after the natural gas became widespread in the city, while it was 2009 for the SO2 model with with a correlation of 72%.

888-900

Authors: Cihan ÖZGÜR1 , Emrah ÖZTÜRK2

Öz 2-Methylisoborneol (2-MIB) ve geosminden kaynaklanan tat ve koku sorunu, su kaynaklarında görülen en yaygın problemlerden biridir. Doğal ve antropojenik kirlik kaynakları neticesinde su kaynakları kirlenmekte ve sularda topraksı-küflü tat ve koku oluşmaktadır. Su kaynaklarında tat ve koku oluşumuna neden olan antropojenik kaynakların başında kültür balıkçılığı üretim tesisleri yer almaktadır. Bu çalışmada, ülkemizde faaliyet gösteren ve özellikle gökkuşağı alabalığı üretimi gerçekleştirilen tesislerde 2-MIB ve geosmin oluşumundan kaynaklanan tat ve koku sorununun giderimine yönelik kullanılabilecek en iyi arıtma prosesini çok ölçütlü karar verme metotları (ÇÖKVM) kullanılarak belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında; ozon tabanlı prosesler, ultraviyole (UV) tabanlı prosesler, aktif karbon adsorbsiyonu, alüminyum koagülasyonu, kum filtrasyonu, klor, klor dioksit, potasyum permanganat, fenton tabanlı prosesler ve foto-fenton prosesleri alternatif prosesler olarak değerlendirilmiştir. En iyi arıtma prosesinin belirlenmesinde analitik hiyerarşi süreci (AHS) kullanılmıştır. Alt kriterler olarak ise giderim performansı, güvenilirlik ve dayanıklılık, karmaşıklık, planlı bakım kolaylığı, inşa kolaylığı, çeşitli kimyasal kullanımı, ön arıtma gereksinimi, yan ürün oluşumu ve uygunluk belirlenmiştir. Alt kriterlerin sıralamasında TOPSIS ve VIKOR karar verme modelleri kullanılmıştır. TOPSIS ve VIKOR metodları kullanılarak elde edilen sonuçlara göre, beton havuzlarda gökkuşağı alabalığı üretiminden kaynaklanan 2-MIB ve geosmin gibi tat ve koku bileşenlerinin gideriminde kullanılabilecek en iyi arıtma yönteminin ozon tabanlı prosesler olduğu tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: 2-MIB ve geosmin, Analitik hiyerarşi süreci, Çok ölçütlü karar verme, Gökkuşağı alabalığı, İleri oksidasyon prosesleri. Abstract Taste and odor problem caused by 2-MIB and geosmin is one of the most common problems seen in water resources. As a result of natural and anthropogenic pollution sources, water resources are polluted, and an earthy-moldy taste and odor occurs in the water. Aquaculture production facilities are the leading anthropogenic sources that cause taste and odor formation in water resources. In this study, it is aimed to determine the best treatment methods that can be used to eliminate the taste and odor problems caused by the formation of 2-MIB and geosmin by using multi-criteria decision making (MCDM) methods in facilities operating in Turkey and where especially rainbow trout is produced. In the study, ozone-based processes, UV-based processes, activated carbon adsorption, aluminum coagulation, sand filtration, chlorination, chlorine dioxide, potassium permanganate, fenton-based processes and photo-fenton processes were used as alternative processes. The criteria chosen for the study were removal performance, reliability and durability, complexity, ease of planned maintenance, ease of construction, use of various chemicals, pre-treatment requirement, by-product formation, and suitability. Analytical hierarchy process (AHP) was used in weighting the criteria in the study, TOPSIS and VIKOR methods were used in ordering the alternatives. According to the results obtained using TOPSIS and VIKOR methods, ozone-based processes were found to be the best treatment method that can be used for the removal of taste and odor components such as 2-MIB and geosmin resulting from rainbow trout production in concrete ponds.

912-919

Authors: Elif YAKAMERCAN1 , Deniz UÇAR1

Öz Denitrifikasyonda inorganik elektron vericilerinin kullanılması, organik elektron vericilerine göre düşük maliyetli ve daha az atık organik kirlenme riski gibi avantajları nedeniyle popülerlik kazanmaktadır. Kükürt, ototrofik denitrifikasyonda yaygın olarak kullanılmaktadır, ancak asit ve sülfat üretimi, ana dezavantajlarıdır. Gerekli alkaliniteyi sağlamak için kireçtaşı veya çözünmüş alkalinite kaynakları kullanılır. Bu çalışmada, çevresel etkilerini (abiyotik tükenme, küresel ısınma potansiyeli, ozon tabakasının incelmesi, insan toksisitesi, tatlı su sucul ekotoksisitesi, deniz suyu ekotoksisitesi, karasal ekotoksisite, fotokimyasal oksidasyon (POCP), asitleşme ve ötrofikasyon) belirlemek için üç denitrifikasyon işleminin (kireçtaşı destekli S0 bazlı, bikarbonat bazlı S0 bazlı ve metanol bazlı denitrifikasyon) yaşam döngüsü değerlendirmesi (YDD) yapılmıştır. Bu çalışmada YDD için, SimaPro 9.1.1 yazılımının CML 1A baseline, su ayak izi için ise AWARE V1.03 metodu kullanılmıştır. Her üç grupta da başarıyla 25 mg NO3--N/L giderimi sağlanmış, ancak S0 bazlı denitrifikasyonda alkalinite kaynağı olarak NaHCO3'ün kullanılması durumunda çevresel etkinin diğer proseslere göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. YDD ‘ye göre çevresel etkinin en düşük olduğu durum kükürtün elektron kaynağı olarak ve kireçtaşının alkalinite kaynağı olarak kullanılmasında gerçekleşmiştir. En yüksek çevresel etki elektrik kullanımı kaynaklı olup, bikarbonat beslemeli grupta toplam 75.38 kg CO2 eşdeğerindeki küresel ısınma potansiyelinin 65 kg’lık kısmı elektrik kullanımından kaynaklanmaktadır. Hetetrofik denitrifikasyonda 1 kg NO3--N/m3 fonksiyonel birim için su ayak izi 24.3 m3 iken kireçtaşı ve bikarbonat bazlı ototorofiklerde sırasıyla 30.7 m3 ve 45.1 m3 tir. Çalışma, ototrofik denitrifikasyonun maliyet ve su kalitesi açısından heterotrofik denitrifikasyona göre avantajları olmasına rağmen, alkalinite kaynağı olarak NaHCO3 kullanımından kaçınılması gerektiğini göstermektedir. Anahtar kelimeler: Yaşam döngüsü değerlendirmesi, Hetetrofik denitrifikasyon, Ototrofik denitrifikasyon, Kireçtaşı, Sodyum bikarbonat. Abstract The utilization of inorganic electron donors in denitrification is gaining popularity because of its advantages over organic electron donors, such as low cost and less effluent organic contamination risk. Elemental sulfur is widely used in autotrophic denitrification, but acidity and sulfate production are the main drawbacks of sulfur-based denitrification. Limestone or dissolved alkalinity sources are used to provide alkalinity. A life cycle assessment (LCA) of three denitrification processes (limestone-assisted SO-based, bicarbonate-based SO-based, and methanol-based denitrification) were performed to determine their environmental impacts (abiotic depletion, global warming potential, ozone depletion, human toxicity, freshwater aquatic ecotoxicity, seawater ecotoxicity, terrestrial ecotoxicity, photochemical oxidation (POCP), acidification and eutrophication) by using the CML 1A baseline of SimaPro 9.1.1 software for LCA, and AWARE V1.03 for water footprint. In all groups, 25 mg of NO3--N/L was successfully removed; however, using NaHCO3 in S0-based denitrification, the environmental impact was higher than in other processes. The lowest environmental impact occurred limestone-assisted SO-based process. The highest environmental impact is due to the use of electricity, and 65 kg of the global warming potential of 75.38 kg CO2 equivalent in the bicarbonate-fed group is due to the use of electricity. Water footprint for 1 kg NO3--N/m3 functional unit was found to be 24.3 m3, 30.7 m3 and, 45.1 m3 for heterotrophic denitrification, limestone and, bicarbonate-based autotrophic, respectively. Autotrophic denitrification has advantages over heterotrophic denitrification in terms of cost and water quality, but the use of NaHCO3 as a source of alkalinity should be avoided.

929-936

Authors: Mesut AK1 , İlayda TOP2

Öz Bu çalışmada farklı iki tip toprak kullanılarak hazırlanmış laboratuvar ölçekli bir toprak-akifer arıtma sistemi ile ikincil arıtılmış atıksulardaki azot ve fosforun toprak derinliği boyunca giderim verimi ve toprak tiplerinin arıtma verimine etkisi araştırılmıştır. Killi tınlı toprak (KTT) ve tınlı toprak (TT) ile doldurulmuş kolonlarda besleme atıksuyu olarak Denizli İli (Türkiye) kentsel atıksu arıtma tesisi çıkışından alınmış ikincil arıtılmış kentsel atıksu kullanılmıştır. Deneysel çalışmalar sırasında kolonlara takılmış farklı derinliklerdeki vanalardan alınan süzüntü numunelerinde toplam-N, toplam-P, çözünmüş oksijen, pH ve sıcaklık parametreleri ölçülmüştür. 75 cm derinliğindeki son vanalardan alınan süzüntü numunelerinde KTT’de toplam-N %50.85, toplam-P %97.07 oranında giderilirken TT’de bu değerler sırasıyla %36.72 ve %64.43 olarak hesaplanmıştır. Ayrıca, her iki toprak tipinde de toplam-N ve toplam-P giderimi için ilk 10 cm oldukça etkili olmuştur. Çalışma sonucunda TT’nin hem toplam-N hem de toplam-P gideriminde KTT’ye göre daha az etkili olduğu, her iki toprakta da derinlik arttıkça giderim veriminin de arttığı ve deneysel çalışmalar süresince giderim verimlerinde zamana bağlı herhangi bir azalmanın olmadığı görülmüştür. Anahtar kelimeler: Toprak-akifer arıtma sistemi, Yönetilen akifer şarjı, Azot ve fosfor giderimi, Atıksu arıtımı, Doğal arıtma. Abstract In this study, the removal efficiency of nitrogen and phosphorus in secondary treated wastewaters with a laboratory scale soil-aquifer treatment system prepared using two different types of soils and the effect of soil types on treatment efficiency were investigated. In the columns filled with clayey loam soil (CLS) and loamy soil (LS), secondary treated municipal wastewater taken from the effluent of Denizli province (Turkey) municipal wastewater treatment plant was used as feed wastewater. During the experimental studies, the total-N, total-P, dissolved oxygen, pH and temperature parameters were measured in the permeate samples taken from the valves at different depths attached to the columns. In the permeate samples taken from the last valves at a depth of 75 cm, total-N was 50.85% and total-P 97.07% in CLS, while these values were calculated as 36.72% and 64.43% in LS, respectively. In addition, the first 10 cm was highly effective for total-N and total-P removal in both soil types. Consequently, It was observed that TT was less effective than KTT in both total-N and total-P removal, the removal efficiency increased as the depth increased in both soils, and there was no time-dependent decrease in the removal efficiency during the experimental studies.